Stresskip

Het is echt niet leuk meer, dit gestress. Alles ging goed, goede 13 weken gehad, maar de laatste paar dagen......

Om de een of andere reden ben ik bezorgd. Mijn gevoel blijft maar roepen dat ik moet checken of alles okee is. Waarom? Weet niet. Mijn borsten doen pijn, ben met vlagen misselijk en heb zo ontzettend last van zuur.... Maar toch blijft me het onbehaaglijke gevoel bekruipen dat ik het hartje moet luisteren. En het blijft maar roepen, dus heb ik gister na overleg met manlief toch maar de verloskundige gebeld. Straks om kwart voor 12 kan ik terecht. Ik kreeg wel de opmerking van manlief of dit nou 9 maanden lang zo zou blijven, dit gestress. Mijn antwoord was kort maar krachtig: JA.

Toen ik in november mijn curretage had, stapte ik daar vrij makkelijk overheen. Min of meer het ja kan gebeuren... Maar inmiddels is dat wel anders. De pretechoburo's gaan echt rijk van ons worden volgens mij deze zwangerschap.

Mijn 20weken echo staat op 19 juli, omdat we de 24e op vakantie gaan. Maar voor vaderdag staat er ook al eentje vast op 28 juni. Kadootje aan manlief, maar ook eigenbelang hoor. In ieder geval vertelde de vriendelijke mevrouw dat we dan al kunnen zien wat het wordt; jippie!!!!

Maar eerst deze hobbel nog even nemen.. over een uurtje hoor ik het hartje, maar hou er toch rekening mee dat ik slecht nieuws hoor. Waarom nou toch...???