Hallo poppetje

Nou vandaag was het zo ver! Om 16.15 uur de echo. Zelf stond ik om 3 uur nog in Amsterdam, dus vol gas naar Breda anders zou ik te laat zijn. Me al irriterend aan onnodig linksrijdende mensen (trek ik ze aan ofzo) een weg gebaand door het drukke verkeer, en was dus om 16.30 in Breda. Nog lang en breed op tijd want uiteindelijk werden we pas na vijven geholpen.

We hadden dus nog een hele tijd zitten wachten maar dat werd goed gemaakt door de tijd die de gynaecoloog voor ons nam. En ja hoor de traantjes kwamen al weer. Want niet alleen was dit totaal niet meer de boon die we 2 weken geleden hadden begroet, ook twijfelde de gyn aan de 8w5d die ik zou moeten zijn. En ja hoor even meten is weten; 9w1d. Ons ukkie heeft dus de 4 dagen achterstand van de vorige keer al weer zo goed als ingelopen.

En oh wat zag het er goed uit. Echt al een poppetje, met armpjes en beentjes en een hoofd. Ik dacht net "zal je net zien, slaapt het", begon het ook nog eens vrolijk te bewegen. Wat een beleving! Nog even gevraagd of we het hartje konden horen, dat was echt maar 2 seconden ofzo, maar voor manlief wel heel speciaal. Die heeft wel de hele week al moeten luisteren naar de echo's die ik op youtube had opgezocht, maar als het dan je eigen kindje is, is het toch heel speciaal.

Dus: hallo poppetje, en tot over 4 weken.