De volgende dag

Een dag later....

Ik weet niet meer wat ik voel. Mijn borsten in ieder geval niet meer. En misselijk? Nee ook niet echt vanochtend. Wel een klein beetje, maar niet zoals voorheen. Ik denk echt dat het voorbij is. Mijn nieuwe echo staat 3 mei, maar als ik me zo blijf voelen denk ik dat ik eerder wil. Als het dan toch mis is, laten we dan maar meteen de koe bij de hoorns vatten. Ik wil me er aan de andere kant ook niet direct bij neerleggen, want voor het zelfde geld zit het wél goed en zie ik spoken. Maar dat denk ik niet. Kun je in dit stadium al zeggen dat je het gewoon weet als er iets is? Mijn gevoel zegt van wel. Maar ja, mijn gevoel zei ook dat het er 2 zouden zijn. En in 1999 zei mijn gevoel ook dat ik een meisje zou krijgen, en mijn zoon is toch echt gister 10 geworden.

Maar goed, wat nu?? Ik wil helemaal niet weer iedere maand angstvallig testen of ik al zwanger ben. Wat een stress is dat joh! Toen we vorig jaar april besloten te stoppen met de pil had ik daar helemaal geen last van, ik was ervan overtuigd dat het wel even zou duren omdat mijn lichaam toch moest acclimatiseren na 9 jaar de pil. Vorig jaar 18 april stopte ik, en 1 oktober had ik een positieve test. 6 november de curretage. Vervolgens 1 april weer een positieve test. Dat vond ik al lang duren! En nu, 2,5 week later, is de lol al weer voorbij, zoals het er nu uitziet.

Vorige keer wilden we 3 maanden wachten voor we het vertelden, en toen het fout ging moesten we het alsnog vertellen. Dit keer wilde ik dat niet, dus hebben we het meteen verteld aan iedereen.

Maar goed, eer dat we zekerheid hebben is het 3 mei, dus op zijn vroegst die week een eventuele curretage, juni pas weer ongesteld... Dat wordt dus wel 2011 eer ik weer zwanger ben. Maar wil ik dat allemaal wel? Ben als de dood dat dit weer gebeurt. Dit wil ik echt niet nog een keer meemaken. Maar ik wil wél zekerheid. Want als binnen 6 maanden 2 keer een kindje het binnen een kort aantal weken niet redt (7 en 6 weken), denk ik dat er iets mis is. En dan weet ik dat liever, dan dat je daar ervaringsgewijs achter komt.

Voor nu ben ik alleen maar boos op de wereld. Boos, teleurgesteld, verdrietig.

466 x gelezen, 0

reacties (0)


  • hugojaco

    Hoe voel je je nu? Ik zou voor een echo gaan maar bij een andere dokter als je het echt niet vertrouwd

  • Nima~Boy~Girl~Boy

    Hey meis, bah, vind het zó vervelend voor je!
    En ja, je lichaam kan inderdaad zelf héél goed aanvoelen als het niet goed zit, is een bepaald instinct denk ik.
    Toch, hoe moeilijk het ook is, proberen een klein beetje positief te blijven... Zolang je geen hevig bloedverlies hebt en geen erge buikpijn, kan het nog steeds zo zijn dat jullie wondertje in je buik zit én leeft...
    Ik weet hoe moeilijk het is, dus ik wil je héél veel sterkte wensen en ik hoop dat je, hoe dan ook, snel duidelijkheid zult hebben! Hou je taai meid!

    Liefs,
    Mariëlle XxX

  • dees en beeb

    Positief blijven!!
    Ik blijf voor je duimen, dat je maar weer goed misselijk mag worden!!
    Groetjes Dees

  • Missje

    Nog niet te vlug wanhopen, in ieder geval veel sterkte!!

  • chass

    Hou vol..
    Geen bloed is goed, hield ik altijd aan..
    Blijf positief, verdrietig zijn kan altijd nog!
    Duim voor je!!!!

  • de-aanhouder-wint

    Meis, hou je taai!