Wat een verjaardag..

Nou het is zover hoor! Vandaag toegetreden tot de wereld der dertigers. En het voelt alsof ik ook meteen uit elkaar ga vallen. Dat ligt natuurlijk niet écht aan de leeftijd, maar aan mijn zwangerschap. Want jee wat een beroerde dag. Vanochtend werd ik eigenlijk al te vroeg wakker gemaakt, dus met dikke ogen werd er voor me gezongen. Vervolgens een boterhammetje naar binnen gewerkt en anderhalf uur later gaan douchen. Nog steeds was ik niet opgeknapt, maar ik wilde toch even weg. Dus wij de auto in, bij de pomp een pistoletje met kaas en sla gehaald en op weg. Normaal knap ik daar altijd heel erg van op, maar dit keer zakte de misselijkheid maar een klein beetje. We hebben gewinkeld in Antwerpen maar omdat ik niet 1 zwangerschapsbroek kon vinden zijn we gewoon lekker terug gereden en naar de babydump gegaan. Daar een hele leuke, lekkerzittende broek gehaald, en toen naar huis om mijn zoon op te halen die bijna thuis zou komen uit school. Toen met zijn 3en lekker in het zonnetje op een terras gaan zitten. Dat was ook geen succes, dus na anderhalf uur maar weer naar huis. Toen nog even pizza gehaald en nu als een vaatdoek op de bank. Ik voel me werkelijk zó hondsberoerd... Zondag ben ik 6 weken, en "volgens het boekje" beginnen de klachten met 6 weken. Nou, ik voel echt dat ik daarnaartoe ga en zie er tegen op, want als de piek nog moet komen..... dat belooft wat!!