Nou, vanochtend langs de huisarts. Konden we eindelijk iemand buiten ons eigen gezinnetje vertellen over mijn zwangerschap. Manlief gaf bijna licht. Omdat ik zo dorst heb dacht de dokter aan zwangerschapssuiker, maar een snel testje toonde aan dat dat niet het geval is.
Daarna door naar de tandarts, die vrij snel begon over een foto maken van mijn kies. Dit kon in oktober niet omdat er toen sprake was van een zwangerschap. Ja meneer, nu weer.
Vervolgens op naar kantoor. In de auto belde het ziekenhuis; 19 april krijg ik mijn eerste echo, en dat is al wel heel snel! Die 2 weken zijn zo voorbij... Dan ben ik 6 weken + 1 dag zwanger. Hopelijk krijg ik er 2 weken later weer eentje, want dan ben ik 8 weken, en vorige keer kregen we met 8w3d te horen dat het sinds 7w2d niet meer had geleefd. Dus op hoop van zegen!
Op kantoor aangekomen even met de baas gezeten en meteen maar gemeld dat het zover is. Voel ik me dan eens minder lekker, weet hij in ieder geval hoezo.
Verder loop ik de hele dag met mijn hoofd in de wolken, ik ben ontzettend druk en opgewonden. Ik word gewoon gek van mezelf! 's Avonds kan ik niet slapen van de adrenaline en 's ochtends ben ik al vroeg wakker. Ik hoop dat dat gauw overgaat anders val ik over een week oververmoeid neer.
Straks nog even sporten en dan is ook de woensdag weer voorbij!
reacties (0)