Mijn wondertje

Dames 7 weken na mijn bevalling wil ik vertellen hoe het met ons gaat.
Op 16 september 2011 ben ik dus bevallen van onze zoontje A.
Ons bevallingsverhaal komt later nog wel.

Maar kort samengevat na een bevalling van 20 uur, weeenopwekkers, ruggenprik en nog een flinke scheur is onze zoontje gezond op de wereld gekomen.

Dat moment is echt niet met woorden te omschrijven, het is de mooiste gevoel in me leven moeder zijn van zo een prachtige wonder. Hij had al zo veel haar en lang we konden het gelijk al opsteken zo lief. En hij is zo bruin net als papa dus een zonnebankje hoeft hij later niet te nemen hahaha
Hij woog 3,5 kilo was wel netjes en ging al gelijk een uur aan me borst.

We mochten na een halve dag weer naar huis en onze eerste 3 weken was natuurlijk eten, poepen, en slapen.
En ja daarna begint het steeds liever te worden de eerste glimlach en hij is nu zo druk met z'n handjes en voetjes.
Hij had ook niet genoeg aan borstvoeding want mijn melk was niet voldoende.
Dat was wel even zwaar toen ik moest overstappen naar flesvoeding want wat is er nou mooier dat zo een kleine aan je borst ligt ( ow wat mis ik dat :-(((. )

Hij is nu dus 7 weken oud en doet het heel goed slaapt in de nacht ook al goed door. Erg lief en rustig is hij , hoort hem gelukkig weinig huilen.
Hoop dat hij altijd gezond en gelukkig blijft. Wat ik al zei ik kan mijn liefde voor hem niet uiten en papa net zo.

Lieve A. mijn kleine wonder,
ik hoop dat je lang en gezond mag leven.
Mama en Papa houden heel veel van jou.
Niks kan jou plek vervangen jij bent alles voor ons,
Kan me geen leven zonder jou voorstellen.

Dames die zwanger zijn echt het is alles waard dus de bevalling vergeet je snel.
Dames die bezig zijn voor een baby, ik gun dit iedereen en ik bid voor jullie dat alle dames dit gevoel zullen meemaken.
En dames die al mama zijn nu begrijp ik beter wat jullie al voelde.

Het is een beetje een rare blog geworden maar even snel met me telefoon een kort verhaaltje :-)) tot snel weer