Ik zal het ook eens proberen,.,
De titel zegt het al, ik ga net als veel hier op babybytes ook eens proberen een blogje te schrijven. Vind het namelijk erg leuk om bij andere meiden de blogs te lezen en veel dingen zijn zo super herkenbaar!
Nou zal ik me eerst maar eens gaan voorstellen??
Ik ben Nancy een huismoeder van 23 jaar! Op mijn 21ste werd ik zwanger van mijn prachtige zoon, hij is nou 20 maanden, hij besloot zelf om te komen (was zelf slordig met de pil aangezien ik dacht dat ik toch niet zwanger zal raken) Weet nog goed ik had vreselijke last van mijn onderrug en van mijn buik, ik had een voorgevoel dat ik zwanger was, maar stopte het steeds weer weg omdat ik een jaar lang geprobeerd had in een vorige relatie en zonder resultaat. S'avonds hield ik het niet meer en ging met mijn vriend naar de dokterspost, hij zei nog kan je niet zwanger zijn? Ik nee dat kan niet, dus mocht ik antibiotica ophalen omdat ik dacht dat het een blaasontsteking was, maar toch bij de drogist een zwangerschapstest mee genomen, en direct thuis dus gedaan en je raad het al ik hoefde echt geen 5 min te wachten het was meteen duidelijk de test was zeer positief!! Direct weer naar de apotheek en nog twee testen gehaald die zelfde avond nog een test gedaan en idd positief en s'ochtends nog een x het was een feit ik was zwanger!
Verder een hele goede zwangerschap gehad, alleen de laatste twee maanden last van een isias was wel zwaar maar ook daar viel wel mee te leven.
De bevalling vanaf de eerste wee berekend duurde 24 uur. Om een lang verhaal kort te maken ontsluiting schoot niet op de vk de vliezen gebroken en er kwam geen mooi helder vruchtwater het was duidelijk meneer had zijn eerste poepje in mama's buik gedaan, ook toen schoot het nog niet op dus helaas moest ik naar het ziekenhuis. Daar vond ik het niet fijn, kreeg een infuus waardoor het sneller zal gaan en om de zoveel tijd werd mijn zoontje in zijn hoofdje geprikt, wat ook erg pijnlijk voor mij was! Al met al het schoot niet op, dus begonnen ze over een keizersnede te praten dat was iets wat ik echt niet wou en ik maakt me heel erg kwaad. Zo kwaad dat ik op dat moment echt schijt aan al die mensen kreeg en gewoon begon te persen en je raad het al opeens 10 cm ontsluiting! Super 3 x persen en meneer was er! Zie het beeld nog altijd voor me, terwijl ik perste kwam ik wat omhoog en heb dus zelf ook echt zijn hoofdje er uit zien komen heerlijk ventje het leek alsof ie me meteen al aankeek! Hij kwam heel even bij me op de borst me moeder knipte de navelstreng door en helaas ging mijn mannetje toen naar de IC wat in mijn ogen niet nodig was maar goed ze wouden hem even goed controleren. Gelukkig was alles goed en mocht meneer al snel bij mij op de kamer heb uiteindelijk nog 3 nachten in het ziekenhuis gelegen en daarna mocht ik met mijn heerlijke ventje lekker naar huis!
reacties (0)