Pff, gister was echt een rare avond. Heb nou echt al een aantal weken dat ik echt niks kan hebben van mn man en dan bedoel ik vooral lichamelijk. Hij is echt zooooo aanhankelijk, niet normaal. Altijd maar knuffelen en aan me zitten en als ik iets niet wil de laatste tijd is dat het wel. Soms probeer ik het echt wel, maar wordt er zoooo nerveus van en vind het gewoon zwaar niet-relaxt! Maar hij begrijpt er dus echt HE-LE-MAAL niks van.
Als we samen op de bank zitten, neemt hij de hele bank in beslag, languit liggen en dan mag ik maar kijken hoe ik mezelf erin ga passen. Als ik er dan wat van zeg (ik vind het gewoon egoistisch van hem) dan zegt ie dat ik maar es lekker moet gaan liggen, maar doe ik dat, dan komt hij helemaal bovenop me hangen. Ik haat dat gehang van hem, ben et zo zat! Hij is gewoon veel te zwaar om bovenop een teer persoontje als ik te gaan liggen. Maar als ik hem dan van me af duw, wordt hij weer geirriteerd, omdat ik niet knuffelig ben. Nou geef ik toe dat ik de laatste tijd gewoon niks van knuffelen moet hebben en mn libido ligt zwaar onder het 0-punt, maar hij kan toch ook wel snappen dat ie te zwaar is om bovenop mij en ons kind te gaan liggen.
AAAArgh, ik snap het niet meer en hij mij blijkbaar ook niet.
Is het nou zo abnormaal dat ik er niks van moet hebben dat gefrunnik en kleffe gedoe. Moet er gewoon niet aan denken om te knuffelen laat staan seks te hebben. Ze zeggen dat dat wel komt in de 4e/5e maand, maar ik had in de 1e 3 maanden meer zin dan nu.
Wil ook gwoon het liefst alleen zijn. Wordt supernerveus met hem om me heen. Irriteer me aan alles wat hij doet. Hij geet me ook echt geen ruimte. Wss ook omdat ik zn enige vriend(in) ben. Zo kut is dat. Hij heeft gewoon geen vrienden en ik moet dus daarin voorzien. Ik moet hem vermaken, zo zou je het kunnen zeggen en ik heb daar gewoon geen zin in.
Gister dan maar eindelijk mee naar bed gegaan, maar hij komt dus weer helemaal om me heen liggen met zn armen en benen. Ik begon te zweten en mn hart ging zo keihard tekeer, niet meer normaal. Ik was gewoon buiten adem, terwijl ik niks gedaan had. Verschrikkelijke nacht. Uiteindelijk er maar uit gegaan nadat ik 5x gevraagd had of hij op zijn eigen helft wou gaan liggen. Hij vertikte het gewoon. Later teruggekomen en hem echt gewoon naar zijn helft geduwd.
An de ene kant voel ik me schuldig omdat ik niet meer wil knuffelen, maar aan de andere kant kan ik er écht niks aan doen, krijg het er letterlijk benauwd van. Voel me superklote nu, weet het gewoon allemaal niet meer ='(
Liefs...
reacties (0)