Helemaal van slag
Het begon allemaal met het eten van popcorn, ik kreeg zo'n irritant velletje tussen mn kiezen en ik werd he-le-maal gek. Dus ik naar de badkamer flossdraad pakken, weg floss. Elke maand koop ik weer 500m van dat spul en elk maand raakt het op de één of andere magische wijze kwijt.
Dus ik mijn man roepen: waar is t flossdraad? Weenie, mompel mompel.
Gast! Help ff met zoeken pleaz, ik word gek! Geen reactie, blijft zitten waar die zit.
Come on! Dr zit wat tussen mn tanden en zo kan ik dus echt niet slapen!!!
Nou, wil het geval dat hij altijd pas reageert als ik ga schreeuwen en al wil ik et niet als hij gewoon niet reageert, gaat het vanzelf.
Het één leidde tot het ander en eindigde in een schreeuwpartij, huilen en ik raakte het echt helemaal kwijt. Helemaal zo'n paniekaanval, hyperventileren. Ik weet het, het slaat nergens op, maar ik raakte alle controle kwijt. Kan wel weer janken gewoon, tis zo kut. Ik ben zwanger, maar ben constant maar verdrietig en helemaal niet zo gelukkig als de vorige keer. Hij helpt me gewoon helemaal niet en ik raak gewoon van alles zo in de war.
Uiteindelijk was ik een beetje gekalmeerd en naar bed gegaan (slaaptijd), maar ik lag maar verkrampt te zijn. Alle spieren in mijn lichaam gespannen, ik kon er niks aan doen, ik werd echt gek. Wilde ontspannen, maar lukte niet. Na een uur ofzo ontspande ik pas weer. Ik was zo bang, alle controle kwijt, kon niks zeggen alleen huilen en dat allemaal om 1 stom flossdraadje en het feit dat mijn man alles behalve behulpzaam was... En daarbij ging er maar 1 gedachte door mij heen: Dit is slecht voor mijn kindje, straks heb ik mijn kindje vermoord...
Zijn dit zwangerschapshormonen? Ben ik depressief? Heb ik een paniekstoornis? What's going on? Help me, please... ='(
reacties (0)