Positieve test

Zaterdag 27 december

Hmm, donderdag of vrijdag had ik ongesteld moeten worden. Maar ach, ik heb al zooooo vaak gedacht dat het raak, was... Het zal waarschijnlijk wel weer niet (lichtelijk pessimistisch). Najah, een testje doen kan geen kwaad, heb nog zo'n goedkope van t Kruidvat liggen, dus verlies er niks mee.

Snel even gedaan en zoals ik wel vaker doe, even achter de computer. Even kijken tussendoor, moet 5 minuten wachten, maar ja.. Hmm.. niks, natuurlijk niet, precies zoals ik had gedacht. En ik ga verder achter de computer. Niks? Of zag ik nou toch wat?

Nee, niks hoor, ik verbeeldde het me maar.

1 minuut later. Nog eens kijken...

Dat lijkt wel... neee... Schat! Kom eens kijken... Is dit een streepje? Nee toch? Hij: nee, eh, nou, eh, nee, of toch?

Nog een minuut later, 5 minuten zijn bijna om... het streepje is duidelijker geworden. Verbeelden we het ons? Nee, het zit er echt! Een streepje? Maar dat kan toch niet? Nee, het zal niet, of toch?

Ik heb een streepje!!! Maar wel zooooo vaag dat we erg twijfelen. Bij een licht streepje de test na 48 uur herhalen (aldus de bijsluiter). Goed, op naar het Kruidvat, nieuwe test halen. Ach en als de kans er toch zo dik in zit dat het raak is, laten we dan meteen maar ééntje kopen met conceptie-indicator.

Zondag 28 december

's Ochtends heeeeel vroeg. Gister pas om 2 uur in slaap gevallen. Constant de vraag door mn hoofd gehad. Ben ik zwanger? Zou het dan eindelijk zo ver zijn? Het kan toch niet? Of toch wel?

Om 6 uur toch wel klaarwakker nadat manlief naar het toilet geweest is. Maarja, maar 4 uur geslapen... en als ik dan zwanger ben... zou ik dan niet extra goed moeten slapen? Ik probeer het nog eens. Op mn linkerzij, dan weer naar rechts, naar links en ten slotte op mijn rug. Nee, het lukt niet. Ik ben in mijn hoofd te veel bezig met de test die ik straks mag doen.

Na een uur te hebben gedraaid in mijn bed er toch maar uit gegaan. 7 uur. Meteen naar het toilet, testje doen.

Wachten...

Wachten...

En dan...

Een schermpje met daarop wat letters:

Zwanger

1-2 weken

Ik: Schat! Doe het licht eens aan!!

Hij: Huh? Ik slaap nog...

Ik: Dit wil je zien!

Hij: Uuuhh hmmkee

Ik het licht aangedaan, hem laten zien, hij ziet natuurlijk niks met zn slaapoogjes :)

Ik: Kijk! Het is echt zo!! Ik ben zwanger!!!

Kus... Ga maar lekker slapen, ik kan niet meer slapen :-D want ik word mama!!!

Die avond ff naar een goede vriendin, die zelf ook zwanger is, geweest die al die ochtend gevraagd had of ik nog ongesteld geworden was. Had met mn man al besloten dat ik het voor haar niet lang geheim zou houden en het bleek direct dat ik het voor haar ook niet geheim kon houden. Nee ik was niet ongesteld en ja ik had een test gedaan en ja ik weet dat je het nog niet zo snel moet vertellen, maar ik moet het even kwijt.

Dus die avond lekker bij haar op de bank gezeten en het er heeeerlijk uitgebreid over gehad. Zo fijn als je het hebt kunnen delen. Dan begin je het ook te geloven, want geloven dat ik echt zwanger was, dat deed ik nog bijna niet. Maar het wordt allemaal wat meer werkelijkheid als je er even over kunt kletsen.

Maandag 29 december

Lekker uitgeslapen, rustig aan op gang gekomen, even naar het Kruidvat geweest, niet voor een test deze keer, maar op zoek naar een I [heart] opa en oma speen (die ze daar niet hebben :-p). Voor als we het straks gaan vertellen. Nou ja, ook nog bij Etos geweest en ten slotte besloten het aan een al zwangere vriendin te vragen.

Toen nog even bij de Hema langsgegaan en superschattig, übercute rompertje gekocht en bijpassend mutsje en slofjes. Even iets tastbaars, iets wat je vast kunt houden terwijl je nog niks ziet van dat je zwanger bent. Een extra stapje in het bewust worden van dat ik mama ga worden. Hoe mooi is dat!

Merk het al wel in mijn lichaam, laatste week last van mijn darmen en borsten, maar ook snel emotioneel (wat ik sowieso altijd ben tijdens menstruatie). Mn man kan weinig zeggen of ik begrijp het al verkeerd. Maarja... Het zullen de hormonen wel zijn.

I am so happy :-D

Voor nu hou ik mijn blog nog even lekker anoniem bij, als straks familie het weet, mag je weten wie ik ben.