Operatie Tygo. Buisjes en Neusamandelen

Gisteren om 8:15 werden we verwacht. We waren goed optijd. Tygo ging gelijk spelen en stond aan de tafel daar. Hij kreeg een mooi jasje aan en Polsbandje om. Daar gingen we dan tegen 9 uur naar dé operatie ruimte. Ik mocht hem op schoot houden en van achteren kreeg hij het masker met slaapgas op zich. Het ging heel goed klein beetje tegen werken maar hij was al snel in slaap.

Toen ik wegliep keek ik nog even achterom. Ze waren al bezig een infuus te prikken. Mijn arme schat.

Zo 10 minuten laten hoorde ik hem al een beetje huilen en mocht bij hem komen op de kleine uitslaapkamer. De dokter kwam vertellen dat zijn oortjes erg vies waren veel troep en vocht achter zijn trommelvlies. De buisjes waren echt nodig. Neusamandelen hadden er nog best redelijk uitgezien maar zijn ook weggenomen.

Tygo had honger en aangezien ik geen fles in de uitslaapkamer bij me haf moest hij wachten. En tygo maar brullen en brullen zo zielig. Was blij dat alles goed was gegaan en het ook echt nodig was.

We mochten tegen 11 uur alweer naar huis. Hij is nog een beetje misselijk geweest en wilde nog niet veel eten. Maar tegen het eind van de middag werd hij behoorlijk vrolijk. Een grote lach die we in tijden niet meer zo hadden gezien. Als een dolle kruipen en doen. Hij voelde zich duidelijk beter. Ook lijkt hij ineens veel meer te horen. Vol bewondering zat hij naar ons te luisteren aan de eettafel.

Wat ben ik toch blij dat het gebeurt is voor hem. Nu een dagje later heeft hij een heerlijke nacht geslapen en is hij lekker vrolijk aanwezig. Wat ben ik blij dat ik mijn kleine vrolijke ventje weer terug heb.