Begonnen met domper

Nou lang verhaal samengevat: Ik ben  Kelly 28 jaar al 11 jaar samen met mijn partner waarvan we nu het laatste jaar bijna een jaar getrouwd zijn .
Hier hebben we een  een mooie meid van 8jaar van  en een jongen van 4 jaar oud
Ik ben er sind s een week of 8  achter dat mijn  man me al 6 jaren in zekere zin bedonderd online ,
waarvan zon 10 maanden (dus nog geen maand nadat we vorig jaar trouwden ) sexueel explisiete  teksten wisselde, voornamelijkwas de eerste stap telkens bij het contact van hem uitbegonnen, en waarbij dus ook de laatste berichten  waren durf je afte spreken waar woon je  and so on ...,  los daarvan  blijk nu dus ook al 8 weken zwanger van d derde, Ik heb een  een 5  wkn schreeuwd  gehuild en zelfs een ruit gebroken en mezelfgesneden van woede en  2 avonden behoorlijk alcohol (niet dronken ) o9m uberhaupt te kunne slapen  gedronken,
Nu ben ik 3 weken geleden erachter gekomen dat ik zwanger  ben, toen dus al en ik maak me echt zorgen aan de voornamelijk stress ende twee dgn alcohol  het veel schreeuwen , Ik heb  bij mijn 2 kinderen geen druppel gedronken  ik rook niet enz maar nu heb ik het wel gedaan...
ik heb vorige week maandag echo gedaan maar ze krgen het niet goed in beeld en hebben  3 kwartier gekekn ,
wat we zagen en meetten was zon 7 wkn 4dgn, ma geen hartslag, dus raadde  de vk me aan na hte ziekehuis te gaan voor inwendige echo, daar gekomen  zagen ze dus bijna niks en zeiden ze dat ik misschien toch vroeger in de zwanger schapzijn ron dde 6 wkn maar dus er dan ook nog geen hartslag kon zijn  , nu moet ik dus morgen weer opnieuw na vk voor echo en woensdag na ziekenhuis voor inwendige echo, ik hoop
morgen meer zekerheid te hebben  , en ik voel me zon slechte moeder op het moment  dat ik misschien zelf dalik de oorzaak ben dat het miss niet leeft... 
Ik wilde zo graag nog een kindje  (we dacht ik) en nu blijkt het me gegund en valt mn leven tegelijkertijd in duigen , wat moet ik nu...
Ik kijk uit na morgen mn kleine man zn eerste schooldag en mn moppie met dr eerste agenda trots dat ze is, ma vandaag trek ik het ff niet om sterk te bliujven ben zo bang voor  morgen............

485 x gelezen, 0

reacties (0)


  • pebbles06

    Tjee, wat een verhaal. Lijkt me heel erg moeilijk. Als het fout blijkt te zijn, is het echt niet jouw schuld!! Zo vroeg in de zwangerschap is er nog geen uitwisseling tussen moeder en kind. En daarnaast er zijn genoeg vrouwen die wel drinken, roken, of nog ergere dingen doen tijdens de zwangerschap en toch een "gezond" kind ter wereld brengen!!!
    Nou meis, heel veel sterkte voor de komende tijd op alle vlakken, maar onthoud een ding: HET IS NIET JOUW SCHULD ALS HET NIET GOED BLIJKT TE ZIJN!!!!