Bevallingsverhaal
Hallo dames,
In de nacht van 16 okt, begonnen om half drie de krampjes...
Ik wist gewoon dat het begonnen was, mijn vriend heb ik lekker laten slapen...
Ik probeerde zelf ook zo rustig mogelijk te blijven en nog wat rust te pakken door te blijven liggen..
Slapen kon ik echt niet meer door de adrenaline.
Rond 08.00 begonnen de weeen om de vijf minuten te komen en ik heb toen mijn vriend gevraagd te bellen.
De VK was er dan ook om 08.30, Maar door de spanning bleven de weeen niet meer regelmatig komen.
Ze stelde me gerust en zei dat dat vaker voor kwam, en ik er niet uitzag als iemand met ontsluiting... Ze dacht dat het het begin was.
Maar toen ze ging voelen bleek ik op 2 cm te zitten.
We spraken af dat ze om 12.30 weer zou komen, en kijken wat de ontsluiting zou doen.
De weeen werden al heftig (vond ik toen niet wetende wat me te wachten stond).
Half 1 was ze erweer, ik in bed en 3 cm ontsluiting, de VK besloot me te strippen, de baarmoedermond was al verstreken en ze voelde de vruchtzak.. Ze stripte me om net dat zetje naar de weeen te geven.
We gingen weer in de huiskamer zitten en ze vertelde me dat ik er niet uitzag als iemand die in een paar uur ging bevallen. 17.30 zou ze terug komen.
Maar Toen: Ze ging net weg en de weeen zetten wel zo heftig door! Ik kon ze niet weg puffen, ze kwamen niet om de 5 minuten, maar continu! Ik ging van ellende onder de douche staan, zelfs dat hielp niet meer.
Ik wist niet waar ik het zoeken moest, ik vroeg mijn vriend weer te bellen, en rond drie uur was ze erweer.
Ik stond als een zielig hoopje mens in de badkamer, kletsnat van de douche, maar stond er niet onder.
Ze droogde me af en ik vloog haar om de nek.. Toen ik eenmaal op bed lag bleek ik al 7 cm ontsluiting te hebben!
Vandaar de pijn, ik had een weeenstorm!!!!
Mijn schoonouders waren er inmiddels, en mijn moeder en zus werden ook gebeld..
Het ging toen zo heftig, ik was er half niet bij!
Toen mocht ik al persen en om 17.43 was daar Onze zoon L,orenzo R,over..
Ik heb maar 35 min. Geperst!
De VK sprak van een voorbeeldbevalling, ik ervaarde het niet zo, maar ik schijn heel rustig te zijn geweest, en pufte goed mee, vandaar dat ons mannetje snel ter wereld was!
Maar zo'n weeen storm pfff nee bedankt, ik had geen tijd om met de pijn mee te groeien, en ben de pijn ook nog echt niet vergeten zoals iedereen altijd zegt!
Maar ik heb er wel het mooiste ter wereld mee gekregen, ONZE ZOON!!!!
reacties (0)