Mijn bevalverhaal

Vrijdag 31 juli. 's nachts rond 3uur word ik wakker om te plassen. Terug in bed voel ik wat krampen opkomen. Weer voorweeën? Heb ik afgelopen weken al vaker gehad. Inmiddels ben ik 41 weken zwanger en vandaag zal de verloskundige voor de 2e keer strippoging doen. Afgelopen woensdag wilde ze het ook doen maar alles zat nog potdicht.
Ik voel de krampen nu toch wat regelmatiger komen en ga ze timen. Ja het lijkt er toch op dat het begonnen is. Rond 4. 30uur maak ik mijn man wakker en ga ik in bad.
De weeën komen al wat sneller en omdat ik de vorige keren vrij snel bevallen besluiten we om de andere kids weg te brengen. De oudste is al bij mijn moeder en de andere 2 kunnen daar ook naar toe.
Mijn man brengt ze weg en komt snel weer terug. Gelukkig want ik vind het niet fijn om alleen te zijn nu.
Als hij terug is belt hij de verloskundige, rond half 6.
Zij moet nog even wat ophalen en komt dan onze kant op, rond 6 uur is ze bij ons.
Ze doet een controle en ik heb dan 3cm.
Ik heb het best zwaar al op dat moment, vooral de enorme moeheid overvalt me. Waar blijft de adrenaline die ik tijdens mijn eerdere bevallingen kreeg?!
De verloskundige belt de kraamzorg en zij komt rond half 8 binnen.
Rond 8 uur controleert ze nog een keer en heb ik 5cm. Ze prikt dan de vliezen door. Ze adviseert me om nog een keer te gaan plassen. Dat doe ik en daarna probeer ik staand aan het bed de weeën op te vangen.
Maar ik ben zo ontzettend moe dat ik sta te trillen op mijn benen. Ik voel wel ineens veel druk en denk dat het nu snel gaat gebeuren, herken het gevoel. Dus op bed en helaas zakt het dan weer af.
Grrrr. Rond half 10 controleert ze weer en nog steeds 5cm. Nog maar een keer plassen en weer terug op bed. Tijdens mijn 3e bevalling ben ik tot het moment van persen blijven rondlopen en dat wilde ik nu weer omdat ik toen zo de weeën goed op kon vangen.
Maar helaas dit lukt me nu echt niet. Tussen de weeën door val ik bijna in slaap. Iets na 10uur controleert ze me weer en heb ik 10cm. Alleen blijven de persweeën uit.
Ik moet toch maar op eigen kracht gaan persen en gelukkig gaat dit goed. Om 10.26 is onze kleine man er eindelijk! Wat een opluchting, helemaal gezond. En wat een liefde voel ik voor dit kleine kindje😍