Bevallen van G. A. !!

Mijn bevallings verhaal.
Op 22 september om 19:00 uur mochten wij ons melden bij de afdeling verloskunde.
Eerst werd er een ctg gemaakt en deze was helemaal goed.
Vervolgens inwendig onderzoek om te kijken wat alle voorweeen en harde buiken voor resultaat opgeleverd had.
1 cm ontsluiting. Ene kant was ik blij, in ieder geval iets. Aan de andere kant teleurstellend, had toch iets meer gehoopt.
Er werd een ballonnetje ingebracht en gelijk op de ctg was een toename van harde buiken te zien. De laatste 2 met een ietwat weeïg gevoel.

Eenmaal op zaal ging ml om 21:00 naar huis. Vanaf 22:00 begonnen de harde buiken i.c.m. het weeïge gevoel toe te nemen. Om 23:15 ging ik slapen en moest toen toch al lichte weeën weg puffen.
Min of meer geslapen en om 01:15 de weeën maar eens bij gaan houden. Ze waren qua intensiteit flink toe genomen en kwamen om de 3-5 min voor 1 min. En ik voelde het ballonnetje zakken.

Verpleging geraadpleegd en ik ging weer terug naar de verloskamer. 1 vd nieuwste dus zag er allemaal super uit!

Om 02:30 kwam de vk en zij ging weer controleren. 4cm!!
Maar ik moest op dat moment keuze maken, wel of geen pijnstilling.... Lastig. Ik koos voor niet omdat ik het nog aan kon.

03:00 ml gebeld die compleet overrompeld was dat ik 4 cm had.
Daarna half uur gedoucht.

Om 04:00 weer controle. 5 cm en vliezen worden gebroken. Ml komt om 04:15.

Weeën worden snel heftiger en trekken helaas ook nu weer naar de benen.

Ik besluit weer te gaan douchen. Dit werkt even, maar de weeën worden echt heftig en ik kom meer en meer in mijn eigen wereld. De been weeën zijn vreselijk en soms voel ik al drang tot persen.

05:30 7cm... Ik zie het niet meer zitten. De pijn is bijna ondraaglijk. Ik kan geen kant uit met de been weeën. Ruggenprik kan niet meer, o en wat baal ik op dat moment van mijn beslissing. Morfine wil ik niet.

Ik weet niet hoe ik nog eens die 3 cm door moet komen. Maar daar ineens voel ik persdrang opkomen. Ik wil persen... En het mag! 10cm om 06:10.

Onder begeleiding van de vk zet ik onze dochter op de wereld!! Eindelijk kunnen we haar zien!!

Wat ben ik trots!! Niet alleen op ons meisje, maar ook op mijzelf: 8,5 uur en geen pijn bestrijding, en met behulp van een ballonnetje geheel natuurlijk begonnen.

Rond 12:00 gaan we naar huis. Moe maar voldaan. En met het besef dat ik anders op dat moment aan de weeënopwekkers gelegen had. We hebben het achter de rug. We hebben ons meisje in armen.

Om 18:00 zit de bm alweer 1 vinger onder de navel.

1ste nacht verloopt onrustig. Buik ritme. 23:00-03:00 actief.
Ze ligt tegen mijn principes in naast mij in bed, maar alleen dan kan ik ook slapen. Hopelijk morgen nacht anders. Eerst maar weer een dagje genieten en wennen aan elkaar.

Maar ik ben stapel verliefd!! ????????????????????????????????????????????????????????