28 weken en 1 dag zwanger

Vandaag alweer 28 weken zwanger, de weken gaan snel.

Hoe het gaat: met mij goed, ik doe het goed zonder hulp van de GGZ. De angst om iets verkeerd te eten of te doen is er nog, maar heeft niet de overhand. Zaterdag nacht was ik niet echt lekker en was op de dag naar een festival geweest en dan ben ik gelijk bang iets vekeerd voor de kleine gedaan te hebben. Uiteindelijk was het ontlasting die ik kwijt moest. Ja ik lach mijzelf dan keihard uit! Hoop dat die balans zich na de geboorte van ons meisje zcih snel hersteld in mijn hoofd en alles weer normaal funtioneerd. De schildklier hoor ik morgen weer, vorige week bloed gerpikt en morgen uitslag van internist. Schildklier is wel hinderlijk aanwezig doordat hij zo vaak is opgezet is. Nog steeds erg veel en snel moe. Elke week bekijk ik wat er op de planning staat en verdeel de huishoudelijke klussen over de week. Afhankelijk van mijn energie per dag zie ik wat ik wel en niet kan doen. Met de Bedrijfsarts besloten dat ik tot aan mijn verlof thuis blijf. Soms beangstigd het mij zo'n lange tijd thuis en niet werken. Maar aan de andere kant: zoveel te doen en te regelen dat ik me geen moment verveel. Dat ik eigenlijk denk: normaal werk ik erbij hoe doe ik het allemaal? Om de 2 weken ga ik langs het werk zodat ik wel contact behoud met de collega's.

Met de beeb: in week 27 was ze even een 1,5 dag erg rustig, maar ik zag dat bij meer dames voorbij komen. Daarna was ze weer actief en meer dan ooit. Voel haar veel en soms voelt het ook al vervelend. Dan schiet ik echt op omdat ik schrik van het gevoel. Mijn blaas heeft het zwaar te voorduren. Pffff EN als mijn blaas vol is.. OMG!!! Maar verder vind ik het een heerlijk gevoel! Dat intieme gevoel wat ik bij DL had komt weer helemaal terug. Donderdag weer naar de gyn en hoop op weer een echo, mijn moeder gaat mee dus zou ook voor haar leuk zijn.

Qua uizet zo goed als compleet, donderdag na de gyn met mijn moeder de stad ff in en die laatste dingetjes halen. Volgende week weer verder op de kamer, want de rest van de week zal in het teken staan van zorgen voor ML die morgen wordt geopereerd aan zijn schouders. (help!! een zieke man in huis! hahaha) Dit weekend een lekker weekend samen gehad waar we beide ernstig aan toe waren en het was genieten! Ben weer naar een festival geweest, maar je moet het wel in perspectief zien: slapen vooraf, kleedje mee en heel veel zitten en relaxen met de muziek op de achtergrond. En om 22:00 met de taxi naar huis. Batterij was compleet leeg! Maar er ff uit samen.... Heerlijk! Kreeg ook nog van diverse mannen te horen dat ik ondanks 6 maanden buik erg mooi en sexy was! Whahahaha

Moet ik wel zeggen dat ik me ondanks de te korten die ik heb me mooier zwanger voel dan bij DL. Inmiddels wel 11 kilo erbij!! Het gaat hard ineens.. Toch als ik uit ga van wat zeggen: nu per week 500 gram erbij kom ik op +18 kilo en dat is altijd nog 7 kilo minder dan bij DL. We zullen zien. Al met al zal ik blij zijn als ik mijn lijf weer terug heb en me weer normaal kan gaan voelen.

DL inmiddels 5 jaar geworden. Was een pittge week: boodschappen, verjaardag, volgende dag weer huis op orde, traktaties maken, trakteren op school, trakteren op BSO, en kinderfeestje... Ze kan niet zeggen dat ze niet jarig is geweest! Vandaag ook haar eerste rapport mee en wat ben ik trots!! Ze doet het zo goed! Ze is ook zo lief, pienter, bij de hand, eigenwijs en schattig.. elke ochtend en middag bij naar school brengen en halen kust ze mijn buik en soms ook een knuffel. Ze zegt dat ze van de baby houd en ook mist als ze en dag naar school is geweest. Hoe lief!! En als ze tegen de baby wil praten moet ik nog steeds mijn mond open doen en dan praat ze tegen de baby, zo hylarisch.

We hebben besloten om geen 3D echo te maken. ML vind dit niets en ik vind het dan zonde geld. Daarbij krijgen we bij de gyn heel vaak een echo ( tot op heden elke keer) waardoor we vaak mogen spieken. Natuurlijk is het anders in 3D, maar wij vinden het zo goed. Ik brand wel van nieuwsgierigheid naar hoe ze er uit ziet enzo... Maar aan de andere kant blijft het nog even een verrassing tot aan de geboorte! En wat kijk ik daar naar uit! Ons meisje te mogen zien, vast te houden, te bewonderen, te kussen, te knuffelen... Maar nog ' even' geduld....