18 weken en 1 dag zwanger + uitslag ZH

En alweer een week verder, het gaat echt snel. Toch kan ik niet wachten tot september. Om me weer normaal te gaan voelen...

Hoe gaat het nu: Goed. Ik leer omgaan met de serotonine te kort en na 2 hele goede weken gisteravond/vannacht een terug val gehad. Het begon gisteravond uit het niets, toen ik vervolgens in bed de kleine NIET voelde was het feest compleet en zette de paniekaanval door. Ik ben tot half 3 wakker geweest, tot dat moment de kleine niet gevoeld. Toen maar tegen mijzelf gezegd dat ALS het zo is ik er op dat moment toch niets aan kon veranderen dat ik om 09:00 gelijk VK zou bellen voor hartje mocht ik de beeb nog niet gevoeld hebben. Ik denk dat ik met die gedacht en natuurlijk het doodmoe zijn inslaap ben gevallen. Wel besloten om thuis te blijven vandaag om bij te tanken want hoe vermoeider ik ben de kans op een aanval groter is. Gelukkig voelde ik de kleine frummel rond half 9... Kon wel janken!! Weet niet wat zij/hij gedaan heeft de hele nacht, maar mij in ieder geval de stuipen op het lijf gejaagd! :-)

Vrijdag middag uitslag van het bloed onbderzoek in het ziekenhuis gehd. Ik maak GEEN antistoffen aan tegen de schildklier wat goed is. Maar hij werkt te langzaam dus verklaard wel waarom ik zo moe ben en mijn haar als stro.... Binnen 2 weken oproep bij de internist. Dan gaat er verder gekeken worden hoe en wat m.b.t. medicatie.

Ik heb beide problemen opgezocht op internet en in beide herken ik de problemen die ik nu extreem heb, maar normaal ook last van (kan) hebben. Bijvoorbeeld de paniek aanval heb ik normaal aardig onder controle, maar ik kan er buiten de zwangerschap ook last van hebben. Maar ik ben ook altijd heel erg moe. Dus wil ik graag dat na de zwangerschap uitgezocht gaat worden in hoeverre ik van beide last heb buiten de zwangerschap om. Hopelijk kan er dan ook iets structureels opgelost worden.

Een top weekend achter de rug met een festival in Eindhoven (waar we 2 uur voor het einde zijn weg gegaan en ik nog 1,5 op een kleedje heb liggen rusten omdat ik te moe was) heerlijk zondag morgen samen met een ontbijtje op bed. Een kinder verjaardag en een relaxte zondag middag. Nu dus wel ff een stapje terug, maar het is niet anders. Ik heb me er al bij neergelegd dat ik deze zwangerschap niet op een wolkje zal belanden. Maar dat het momenten zullen zijn, zoals zaterdag op mijn kleedje in de zon, met de muziek van het festival achter mij en de beeb druk bewegend in mijn buik. Dan kan ik echt genieten, wanneer die kleine van zich laten voelen. Dan wordt ik helemaal blij en rustig.

Over 2 weken ( ja ja het gaat opschieten!!) de 20 weken echo en hopelijk laat beeblief dan wel tussen de beentjes kijken....