6 weken en 6 dagen zwanger

Vandaag mag ik alweer 6 weken en 6 dagen zwanger op de kalender schrijven.

Hoe langer hoe meer ik toch wel er van overtuigd raak dat ik zwanger ben. Hoewel het nog steeds zeer onrealistisch blijft en dat ik super onzeker ben. Die onzekerheid neemt niet af zeker omdat ik me zo vreemd voel. Kan het niet echt defineren. het is die constant wel/ niet aanwezige duizeligheid en tintelent gevoel in rechter arm en been. Ken je dat gevoel van te snel op staan in je hoofd? En dan heb ik het niet over de kleurtjes en de vlekjes. Maar dat gevoel in het goofd. Dat is bij mij in lichte mate eigenlijk wel continu aanwezig. Afhankelijk van wat ik doe wordt het erger. Bij sporten bijvoorbeeld. En de dag na het sporten of eigenlijk in de  nacht treed het tintelende/doffe gevoel op in mijn rechter been. En soms ook in mijn rehcter arm. Maar het kan ook gewoon zomaar komen. En daardoor vraag ik mij continu af: gaat het wel goed. Zit het wel goed?

Verder ben ik bij vlagen misselijk, heb ik zin in witte bolletjes met boterhammenworst of leverpastei met augurk, miniloempia's, komkommer met balsamico azijn. Ben ik vreselijk moe, moe en moe... Doen mijn borsten enorm veel pijn en zijn ze al een beetje gegroeid. In bed kan ik amper op mijn buikliggen omdat het pijn doet. Aan het einde van de dag toch echt wel een opgezette buik. En als ik te snel opsta dan doet het zeer in de buik, het trekt dan.

ML heeft het tegen zijn beste vriend verteld en is hij gisteren met zijn vrouw en hun dochtertje langs gweest en hebben we een baby mutsje gekregen. Zo super lief. Gisteravond in bed met de sokjes van ML en het mutsje in bed gelegen en de gedachten laten gaan wat mooi het is als het straks weer voor een baby gebruikt mag worden.

Zaterdag 24 januari de 91ste verjaardag van mijn oma gevierd en daar was de hele familie aanwezig en het was zo moeilijk om mijn mond te houden. En ML en ik gingen diezelfde avond nog uit naar Hardwell. Mijn moeder zei: gedraag je netjes he... uhhhh ja mam.. Ik mag niet eens drinken... Maar ja dat kan je niet vertellen... In de middag nog 2 uurtjes op bed gelegen, maar om 23:30 stond ik al te gapen. Wel tot 04:00 volgehouden en in de auto gelijk weer in slaap gevallen. Gisteren ging het nog wel, maar vandaag echt volkomen op!!! Voor volgende maand ASOT op het programma staan, maar weet niet zeker of ik ga.. En avond alleen op de bank met een paar goede films of een boek vind ik ook prima. Maar misschien voel ik me tegen die tijd wel anders. Hoewel ik wel moet zeggen dat ik me ook niet altijd even prettig voeld eop de dans vloer met dansende en springende mensen met ellebogen enzo... Dus misschien dat ik alleen om die reden allene al niet mee ga. Maar ik zie wel...

Nog 2 weekenden met de kids te gaan en de helft van de krokus vakantie en dan kunnen we het hun ook eindelijk gaan vertellen... Morgen door naar week 7 (als het gegund is) en dan nog 3 weken wachten op de intake en echo. 22 nachtjes slapen....