Zwanger!

Ja,  het is eindelijk zo ver, na 7 maanden proberen...

Op 6 januari was mijn NOD... En er gebeurde niets. Maar ook de test die avond was negatief, ha dik nu toch maar gewahct tot de volgende ochtend. Belsoten een paar dagen te wachten met een volgende test en of er eventueel toch een menstruatie start.

Mara er gebeurt nog steeds niets, op de 8 januari worden mijn borsten gevoelig en 9 januari sta ik enigzins misselijk op en rond 09:30 op het werk word ik helemaal duizelig en naar.... Later op de dag gata het beter en de borsten wordne gevoeliger en jeuken enorm. ook wat krampjes  en steken in de buik. In de middag haal ik een tweede test voor de volgende ochtend.

Zaterdag morgen 10 januari... Naar de wc en urine opgevangen deze keer zodat ik zeker weet dat de test goed uitgevoerd wordt. Test weg... Manlief had hem even in het keuken kastje gelegd voor het geval iemand onverwchts langs zou komen. Pffff. Testen... Tets wordt volledig roze en de controle streep verschijnt.. De zwangeschaps streep niet.. Shit... Na de maximale wachtijd van 5 min trekt het roze weg en wat zie ik daar... En streep bij zwanger... Of verbeelt ik het me... Na een foto (of 3...) op de site, naar een vriendin geappt te hebben en manlief dirct de test onder zijn neus geschoven te hebben toen zijn grote teen uit bed kwam met de vraag wat zien jullie?? Werd ook ik overtuigd dat ik toch wel zwanger zou zijn. Want iedereen zag de streep, niet allen ik gelukkig...

Onze dochter hebben we het verteld en weet heel goed haar mond te houden ook als opa een grapje maakt dat ze een broertje voor haar verjaardag krijgt... Een kind om op te bouwen... :-) We hebben met haar afgesproken dat we er elke dag heel even over praten en dan niet meer, anders blijft ze er over door ratelen.. En dan mag ze ook even een kusje op de buik geven. Ze is super blij dat er een baby komt (en dat voor een meisje dat haar moeder niet makkelijk deelt) en ze wil het liefst een zusje. Ze heeft al gezegd: als het een zusje wordt is het mijn baby en als het een jongen wordt is het jouw baby... Dusss hahahahaha

Maandag nacht om half 4 wordt ik wakker, moet plassen en kan niet meer slapen. Ik besluit de allerlaatste tets te doen om mijzelf er echt van te overtuigen dat ik zwanger ben. Eerst verwchijnt er alleen een min.. Ik wordt in een fractie van een paar seconden volledig onzeker.. En dan verschijnt daar een vette plus!!!!!

Het idee en gevoel van zwanger zijn land langzaam en deze kleine houd het nu al lekker spannend. Dat belooft wat....

De sypthomen tot opheden van top tot teen:

Duizelig, licht misselijk in de ochtend, pijnlijke en super jeukende borsten, zo nu en dan krampjes en steekjes in de onderbuik, aan het einde van de dag een opgezette buik.

Morgen 13 januari al weer naar de 5 weken. Woensdag de verloskundige en huisarts bellen.

Wij hebben besloten het precies zo aan te pakken als bij onze dochter en wachten met vertellen na de termijn echo en 12 weken. Alleen de kinderen krijgen het tussen termijn echo en de 12 weken in te horen. Mara daar gaan we nog iets leuks voor bedenken hoe we ze dat gaan vertellen.

Wij zijn super trost en super blij met deze zwangerschap en hopen ook dat we over ongeveer 36 weken dit kleine hummeltje in onze armen mogen sluiten en met onze liefde mogen overladen.