Mijn leventje...

hey ladies,

ik schrijf deze blog omdat er zoveel dingen mij hebben dwars gezeten en omdat ik zo dankbaar ben voor het leven wat ik nu heb...een nieuwe leven, een leven als moeder...ik ben zo dankbaar!

okee ik weet echt niet waar ik moet beginnen maar ik zal beginnen bij het punt waarvan ik me kan herinderen.

ik ben opgegroeid samen met me broertje en moeder, mijn opa en oma waren er ook altijd voor ons (iig voor mijn moeder) mijn vader heeft toen ik 2 jaar was zelfmoord gepleegd en me moeder met 2 kleine kinderen achtergelaten...

we woonden in een heel klein dorpje, in een gewoon rijtjes huis..me moeder kreeg een uitkering en daar leefde we van met af en toe een beetje hulp van opa en oma (die woonde een paar dorpjes verderop).

het ging allemaal wel redelijk goed toen we klein waren...maar toen...

op een gegeven moment zijn de stoppen doorgesprongen bij mijn moeder, ik denk dat ze nooit heeft kunnen accepteren dat haar leven zo gelopen is, het is ook niet niks om je vriend (de vader van je kinderen) op deze manier kwijt te raken maar veel dingen die ze gedaan heeft kan ik nu op deze leeftijd niet goed vinden.

er kwam een punt in haar leven dat ze vergat moeder te zijn, ik denk dat het begonnen is toen ik een jaartje of 5 was en me broertje was toen bijna 3 jaar.

we gingen elke dag naar een stadje dichtbij het dorpje waar wij woonden. daar was een snackbar..pff een snackbar waar wij vele vele uren hebben doorgebracht! als ik eraan denk weet ik nog steeds dat gevoel van vroeger. het zat zo mijn moeder kreeg een gokverslaving een hele erge! we gingen s'morgens om een uur of half 11 naar de snackbar waar de gokkasten waren en we gingen s'avond als de snackbar dicht ging weer naar huis! dus eigenlijk zaten we dag in dag uit in die ''verdomde snackbar''.

me broertje en ik wisten niet beter en vonden het eigenlijk heel normaal, we waren het soms wel heel erg zat, dan begon me broertje te huilen dat hij naar huis wilde maar dan werd onze moeder heel boos en zei dat we haar voor gek zette door te gaan janken en voor de rest besteedde ze niet veel aandacht aan ons als ze aan het gokken was.

vele vele jaren gingen zo door, als we op vakantie gingen zaten we weer ergens in een cafe de hele dag, langs de wegrestaurants en noem maar op! als we een keer wat leuks gingen doen moest me moeder altijd weer beloond worden met tijd voor haarzelf (zo noemde ze het) en belandde we weer aan het einde van de dag in een cafe of snackbar! ik heb me er echt kapot aan geergerd!

me moeder kreeg hierdoor ook flinke schulden, eerst bij kenissen en mensen die ze leerde kennen uit de snackbar, later ook hoge leningen en het bedriegen van opa en oma..ja ze leende vaak geld van opa en oma om wat voor ons te kunnen betalen maar eigenlijk ging het rechtstreeks de gokkast in! wij mochten hier echt geen woord over zeggen tegen niemand!! en op een of andere manier had ik echt een zwak voor mijn moeder, ik had haar zo nodig in me leventje maar zij gaf ons niet de liefde en aandacht die je hoort te krijgen van je moeder! ze was altijd met zichzelf bezig! ze praatte tegen ons over dingen waar een kind van 5 helemaal niet over hoort te weten! echt de bizarste dingen heeft ze me verteld op die leeftijd! over sex en dat ze misbruikt werd vroeger en over mannen dat ze vies waren enzo.

ik had een heel verkeerd beeld van mannen! ik was doodsbang voor ze, ik dacht als ik leuk doe tegen een man dan zie ik ze blote piemel...ja zo had me moeder mij dat verteld en ik wist niet beter.

er kwam een punt. toen waren ik en me broertje wel wat ouder ik denk dat ik 9 jaar was en me broertje 7. dat me moeder moest gaan werken van de sociale dienst, er was toen een nieuwe wet dat iedereen moest gaan werken nadat je jongste kind 5 was geweest als ik me goed herinder.. nou deze tijd was echt helemaal verschikkelijk! me moeder ging werken okee , maar na haar werk ging ze direct door naar een casino of gokhal en kwam ze pas midden in de nacht thuis. het kwam er dus op neer dat me broertje en ik heel vaak alleen waren! we waren inmiddels als verhuist naar hetzelfde dorp waar mijn opa en oma woonden i.v.m. dat me moeder moest werken en geen oppas kon betalen dus we gingen tussen de middag naar opa en oma en na school naar huis zeg maar. me opa en oma hebben hier nooit wat van geweten!

het ergste vind en vond ik het altijd voor me broertje, ik ben eigenlijk al heel me leven een moederlijk persoon, ik zag hoe erg me broertje eronder leed dat zijn mama er nooit was, de kleine jongen werd ook vreselijk gepest op school, hij was dik (logisch van al dat ongezonde eten wat wij deden) en had weinig tot geen vriendjes! onze kleding was ook verschikkelijk, vaak afgedragen of totaal geen gezicht maarja mijn opa en oma waren heel ouderwets dus die gaven daar ook niet heel veel om.

als ik welleens met me moeder ging winkelen liep ze alles af te kraken wat ik wel wilde hebben en wat meisjes uit me klas ook droegen (helemaal geen dure dingen ofzo hoor) dan zei ze ja je bent ook echt kudde volk en dan kreeg ik iets wat helemaal niet leuk was of niet voor mijn leeftijd met beertjes erop ofzo en daar moest ik dan weer 2 winters mee doen! echt vreselijk vond ik dat..ik was best wel een stevig meisje en me moeder was heel mager, ze at ook bijna nooit want ze had het veel te druk met geld en gokken. dus kreeg ik ook vaak haar kleding aan als ik niets meer had! en tsjaa dan word je op school echt wel uitgelachen en buitengesloten hoor! dus ik wist precies hoe me broertje zich voelde...

ik kan me nog herinderen dat ik voor de eerste keer naar de middelbare school moest, ik had een meisje uit me oude klas (bassisschool) die ouders gaven haar alles dus ze begreep niks van hoe ik het had maarja ik was de enige die bij haar in de klas kwam en ze wilde niet alleen naar een nieuwe school dus besloot ze maar vriendinnen met mij te zijn zodat ze de eerste dag niet alleen was! ik zag er natuurlijk niet bijzonder uit die dag eerder vreselijk naar mijn gevoel en heel de weg naar school heeft ze dit erin gewreven. ze lachte me echt uit die eerste dag..dat vergeet ik nooit meer! en me moeder had ik al dagen niet gezien omdat zij s'nachts thuis kwam en dan sliep ik al en s'ochtends was ze al weg voordat wij wakker werden dusja ik kon haar ook niet vragen om kaft papier of een stevige schooltas dus de eerste tijd liep ik met een te kleine tas waar niks in kon en de rits kapot van was zodat me boeken op de fiets er gewoon uitvielen soms.

in het 2e jaar op de middelbare school kreeg ik een bijbaantje en kon ik zelf het nodige kopen, dit was zo verademing voor mij toen!

ik kon af en toe nieuwe kleding kopen en make up! tsjaa dat was ook nog wat hoor...als ik maku up opdeed noemde me moeder me hoer en modepoppetje of iets dergelijks!

ik had zo slecht zelfbeeld en natuurlijk een heel slecht beeld van mannen dat ik eigenlijk 1 brok elende was in de pubertijd!! ik ging op een gegeven moment ook niet echt meer naar school, ik kreeg een vriendin die net als ik ook niet de ideale thuissituatie had maar op dat moment kwam het wel goed uit! niemand had controle over ons dus we konden doen en laten wat we wilden.

ik kwam op me 13e echt op bizarre tijden thuis, echt midden in de nacht! ik dronk alcohol onder schooltijd en ik blowde veel! ja het ging echt geweldig met me toen..maar ik vond het prima! eindelijk was ik iemand en had ik vrienden (wel de verkeerde te verstaan).

toen ik een jaartje of 16 was ben ik ook echt doorgeslagen! heb hier nog steeds veel spijt van...me broertje heeft dit allemaal gezien van mij en hij keek heel erg tegen mij op altijd! ik bemoeide me eigenlijk niet veel meer met hem (echt me hart verscheurd gewoon tijdens dit te schrijven). ik wilde zelf dingen doen en voor mij was alles ook nieuw en spannend en dan heb je geen zin in je kleine broertje! OMG! ik kan wel janken! ik wou dat ik er meer voor hem was geweest in zijn leventje maar aan de andere kant weet ik dat ik zijn moeder niet ben en ook nooit zal zijn! maar dat gevoel wat ik heb voor me broertje ga ik nu proberen om te zetten in ''het zijn van een hele goede moeder'' voor mijn kleine mannetje wat in me groeid! ik hoop dat ik alle pijn en verdriet van vroeger om kan zetten in liefde voor mijn mannetje!

het word wel een heel lang verhaal zo...er is nog zoveel meer gebeurd en te vertellen maar ik zal even kort samenvatten hoe ik in dit leven van vandaag terecht ben gekomen (thank god).

de middelbare school heb ik afgemaakt met veel pijn en moeite, daarna ben ik een mbo opleiding gaan doen die ik niet afgemaakt heb! ook weer door de geweldige omstandigheden waarmee ik elke dag te maken had..ik mag nog van geluk spreken dat ik nooit een loverboy tegen het lijf ben gelopen want dan was het allemaal nog erger geweest maar echt ik was zo dom en naief in die tijd!

ik ben op me 17e begonnen met fulltime werken, niemand betaalde ooit iets voor me of deed iets voor me dus het was voor mij de perfecte kans om zelfstandig te worden wat geld en spullen betreft dan.

ik ging werken in een SNACKBAR niet te geloven he! maar dit was het volk mensen wat ik gewend was van vroeger en gaf me een vertrouwd gevoel! heel fout natuurlijk want er zitten teveel rotte appels tussen die misbruik op een of andere manier van je maken. heb veel geleerd in die tijd!

de laatste tijd voordat ik me huidige vriend leerde kennen was slopend emotioneel, ik had een vriend( me ex) die me emotioneel en lichamelijk mishandelde, een moeder die mij niet kon uitstaan en ik haar niet! en een baas die alleen maar vieze sexistische opmerkingen tegen me kon maken en vriendinnen die mij altijd in situaties brachten waar ik helemaal niet in wilde zijn..ik woog door alle stress in die tijd iets van 45 kilo nog maar, dit was heel weinig aangezien in van mezelf een volle meid ben en nooit dun was geweest in me leven.

totdat het KEERPUNT in me leven kwam! ik werkte nog steeds bij dezelfde snackbar alleen waren er meer filialen, ik werd op een dag gevraagd of ik in een andere wijk een ander filiaal wilde komen werken, ik was alles zo zat op dat moment dat ik dat maar gedaan heb! en dit was de beste beslissing in me leven achteraf!

ik begon daar met werken, kreeg andere vrienden en op een dag stond me vriend opeens voor me neus! hij bestelde een broodje ham zonder boter en voor we het wisten hadden we een relatie! haha nog wel veel last van me ex gehad in die tijd maar dat is helemaal overgegaan gelukkig!

ik kwam voor het eerst bij me vriend thuis op zijn verjaardag (hij woonde toen nog thuis) ik zag voor het eerst in me leven een gezin! een liefdevol gezin! een moeder (me schoonmoeder) die moeder was! ze had alles over voor ons! ze is een schat! samen met me vriend hebben hun mij uit de shit getrokken, ik ben daar gaan wonen omdat de situatie met me moeder echt uit de hand liep! ik was welkom en ik leerde wat houden van was...

met alle ups en downs zijn me vriend nu 4 jaar later nog steeds samen en super sterk! we hebben een eigen huis en alles loopt redelijk goed! natuurlijk heeft iedereen wel eens van die momenten waar je helemaal niet blij mee bent of je jezelf even geen raad weet maar ik ben nu pas echt gelukkig!!

we worden papa en mama van een kindje...nu mogen wij alles goedmaken of anders doen dan je eigen ouders gedaan hebben...daarom ben ik super dankbaar voor het leven dat ik vandaag heb!!

met me broertje is alles wel anders afgelopen (nouja afgelopen is zo rot om te zeggen) me broetje woont nog thuis bij me moeder, hij gebruikt veel drugs al moet ik zeggen dat hij veel veranderd is de afgelopen tijd! hij weet dat hij altijd bij mij terecht kan maar hij heeft er zelf de behoefte niet aan..maar als hij me nodig heeft ben ik er wel voor hem...en dat weet hij ook! me moeder en ik gaat nu redelijk...ik heb alleen niet de behoefte om haar vaak te zien maar af en toe vind ik het best wel leuk...

sorry voor dit lange verhaal maar ik ben gewoon blij dat ik dit kan schrijven (achteraf) want me leven had ook anders kunnen lopen en wie weet wat er dan van me terecht was gekomen????

liefss