Echo en nekplooimeting

Eindelijk was het dan zo ver...........afgelopen donderdag de 12 weken echo gehad en gelijk de nekplooi meting. Voor het eerst (na stuk of totaal 40 inwendige echo's) een echo op de buik. Men wat was ik zenuwachtig. Voor mij was bij een echo eigenlijk altijd een slechte uitslag gekoppeld. Dus die gevoelens komen weer altijd naar boven dat het fout is. Dus donderdag ook....! Maar we hadden al heel snel onze baby in beeld en liet zij ook gelijk het hartje horen............pfffffffffft..........wat een geruststelling. En wat was ie gegroeid. Totaal 6 cm met alles erop! Toen de nekplooi meten.....1,6 mm. Goed dus. Hij lag lekker te slapen. Maar nu moest ik hem wakker maken en als ie dan goed had bewogen en weer lekker lag dan wilde ze weer een nekplooi meting doen! Had ik nog nooit van gehoord maar goed ze zijn wel lekker precies in dit ziekenhuis en dat vind ik prima! Dus ik flink hoesten en zij met die echo staaf lekker in mijn buik porren (men, dat doet ook best pijn, geef mij maar die inwedinge echo's.....haha!) Maar hij bleef lekker door slapen. Dus toen maar flink springen en schudden met die billen (dat doet het altijd goed.....haha!) En ja hoor, toen zagen we hem lekker springen en bewegen. Wat een super gezicht is dat zeg!!!! Daarna ging ie weer lekker liggen en na 4 x de nekplooi te hebben gemeten kwam zij uit op 1,8......hmmmm! Bloed had ik al laten prikken met 9 weken en 1 dag. Dus de uitslag was al bekend bij het lab. Als de uitslag goed was dan kreeg ik het via de mail en als de uitslag minder goed was dan zou ik gebeld worden om gelijk eventuele vervolg afspraken te maken. De uitslag kon ik uiterlijk maandag verwachten.

Eind van de middag ging ik kijken op mijn mail en ja hoor de uitslag was al binnen.....joepie! De kans die ik had op down syndroom was kleiner dan 1 op 5000.............huh!!!!!!!!!!!!! Jezus wat een top uitslag, dat had ik nooit verwacht. Als er 1 op 400 uit was gekomen dan waren we al dol blij. Maar goed het blijft een kans berekening en je kan net die ene zijn.......! Maar wij gaan geen vervolg onderzoeken doen. Wij vinden het prima zo en als we nu toch die ene zijn dan heeft het zo moeten zijn en dan zullen we het met alle liefde groot brengen.

Dus...........wij gaan nu eindelijk eens genieten. Gisteren mijn eerste pakje voor de kleine gekocht! Haha....dat voelde heel raar, eng en onwennig! Ik had bijna gezegd pak het maar in want het is een kadootje...!!!????

Ik zie de roze wolk al maar ik vind het eng om er op te gaan zitten. Ik ga de komende tijd maar flink oefenen....hihi! Ene......mijn alllerliefste vader die zo ziek is heeft belooft dat hij er alles aan gaat doen om er 19 augustus bij te zijn!!! Ik ga het zo hopen..........!!!!!

Liefs azzie