Ja..Ja...Ja..Ja..!!!!!!!!!

ZWANGER..........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hoe is het toch mogelijk! Zaterdag voelde ik mij al de hele dag rot. Moe en humeurig! s´Avonds toen ik thuis kwam tegen mijn schatje gezegd dat ik nog steeds niet ongesteld was en dat ik morgen ochtend maar een testje ga doen omdat ik dacht dat het misschien raak zou kunnen zijn.

Dus op PAPA dag s´ochtends een testje gedaan en ja hoor, zwanger 1 tot 2 weken. (heel waarschijnlijk dat ik mijn eisprong tussen zondag 7 juni en dinsdag 9 juni heb gehad en dat ik van de sex van zondag 7 juni zwanger ben geworden) Dus als je daarvan uit ga dan ben ik nu vandaag 4 weken en als je van mijn eerste dag van mijn laatste menstuatie uit gaat (wo 20 mei) dan ben ik 4 weken en 5 dagen.

Wat een heerlijk gevoel, alleen ik merk wel dat ik niet op een roze wolk zit. Mijn lief ook niet. Want we rekenen ons nog niet rijk. Het is natuurlijk al 3 x eerder misgegaan. Eerst moet het op de goede plek zitten ivm 2 x eerder bbz gehad en daarna moet het ook nog eens goed gaan groeien. Dus mocht ik de twaalf weken passeren dan ga ik pas eens op die roze wolk klimmen.

Mijn schatje wilde het gisteren dus ook nog niet tegen zijn ouders vertellen. Vond ik eerst wel raar maar nu ik er beter over nadenk begrijp ik hem wel beter. Hij is iedere keer ook zo teleurgesteld en als je het eerst tegen iedereen gaat vertellen dan zit je ook gelijk op die roze wolk. Maar goed, ik zei dat ik het wel tegen mijn ouders (familie) ging zeggen ivm met de ernstige ziekte van mijn vader. Misschien geeft hem dit nog meer de kracht om te zorgen dat hij de geboorte mee kan gaan maken. Dus (gisteren hadden wij een familie middag/avond) heb ik het dus wel verteld. Was een heel mooi moment! En ik zag dat het voor mijn lieffie ook prima was. Ik heb ook drie vriendinnen waar ik zo emotioneel mee ben verbonden dat ik ook niet tegen hun kan gaan liegen en dat wil ik ook niet. Dus tegen hun ga ik het ook vertellen. En wat mijn lief tegen zijn familie en vrienden wilt zeggen dat laat ik aan hem over. Mannen zijn daar toch anders in. Met zijn beste vrienden heeft hij het toch niet vaak over zwangerschap en dat heb ik wel met mijn drie beste vriendinnen. Als ik een week niks van mij laat horen dan weten zij gelijk hoe laar het is.

En uiteraard weten jullie, mijn beste babybytes lotgenoten en vriendinnen, het nu ook!!! Gek is dat eigenlijk. Jullie weten het al wel en al mijn andere vrienden niet. Maar ik vind het heerlijk om al mijn gedachte kronkels hier te kunnen uiten. Lucht allemaal zo op, en iedereen begrijpt elkaar ook zo goed omdat je bijna allemaal wel iets gelijk soortig heb mee gemaakt!

Ik ga jullie ook lekker op de hoogte houden de komende tijden. Hopelijk met alleen maar positieve verhalen. Het zou eens tijd worden.

Lieve meiden, ik hoop ook zo dat ik binnenkort van jullie ook allemaal positieve verhalen ga lezen! Ik ga heel erg voor jullie duimen!!!!!!!!!!

Een hele dikke kus van ons twee.....(hihi)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!