38+5

Nu ik dit schrijf heb ik rare steken van onderen, maar het zal wel niks betekenen.

Yasemin had destijds blijkbaar lekker haast, ze is spontaan geboren met 38+1. En nu nog niks te bekennen. Ben zó benieuwd wanneer hij zin heeft eruit te komen!

We hebben eergisteren het bed verhoogd, we hadden 12 bedklossen nodig omdat het een boxspring is (tweedelig). Kreeg het wel even benauwd toen ik dat verhoogde bed zag! Zag mezelf daar alweer liggen, volop in de persweeen. SLIK....! Ineens weet je dan precies weer hoe het voelde, he.

Toen ik net 38 weken zwanger was werd ik panisch bij elke kramp. Maar nu ik vooral aan het wachten ben op de eerste tekenen, is de nervositeit ook véél minder.

Eigenlijk zeur ik om niks. Zit nog 'maar' in mijn 38ste week. Stel je voor dat je tot 42 weken loopt!

Nou ja, goed. Alles is geregeld. Moet alleen nog mijn vluchtkoffer klaarzetten. Voor Yasemin heb ik ook alvast een tas klaarstaan met kleertjes en luiers zodat ze direct naar mijn moeder kan. Mijn moeder zou in eerste instantie bij de bevalling zijn, maar eigenlijk wil ik dat niet meer. Mijn broertje en schoonzus zal ik ook niet bellen. Gek he, dat je toch op het laatste moment gevoelsmatig helemaal kan draaien. Hou het liever toch knus en privé...

Nou, ik ga stoppen met deze blog. Op naar (hopelijk) de laatste controle!