Even van me afschrijven
Hoi allemaal,
Zoals sommige weten ben ik direct zwanger geworden na mijn MK.
Zojuist weer een positieve echo gehad en ben nu 9.6 weken zwanger.
Genieten? Nee, blij zijn? Nee.
Op de een of andere manier zit mij het dwars dat ik niet kan blij zijn.
O.a. pure angst dat het fout gaat en de paniek voor de komende maanden.
Ik zal een beetje kort over mezelf vertellen: ik ben een Nederlandse, die getrouwd is met een moslim uit het buitenland.
We wonen samen in België na lang getouw trek met de wet. Liefde gaat toch voor alles?
Nu heb ik een baan, vast contract a 35 uur in de week. Mijn man is helaas nog steeds werkloos.
Eigenlijk durf ik het ook wel eerlijk te zeggen dat we het niet zo breed hebben, omdat alles van mij afkomt.
Ik durf amper om hulp te roepen, want ja deze dame is het wel gewend om alles alleen te doen en dus nu tegen de muren omhoog loopt.
Hoe moet ik alles op een rijtje krijgen, en een goede toekomst maken voor de kleine ?
Bij mijn familie hoef ik niet aan te kloppen, is ook erg uit elkaar gevallen trouwens. Nee zeggen tegen andere mensen als ze hulp vragen kan ik ook niet, ook niet tegen mijn man.
Maarja.. wat nu?! Ik weet dat sommige misschien heel nuchter denken. Het is al moeilijk voor mij om hierover te praten. Ik heb nieuwe kleding nodig omdat mijn buik mij al showt dat ik zwanger ben, kopen? Nee.
De paniek zit in mijn hoofd met alles, en durf gewoon nergens van te genieten.
Iemand zelfde ervaringen en/of tips?
Sorry voor misschien mijn klaagbraak, maar moet het toch even kwijt hier.
Ondanks alles , fijn weekend !
reacties (22)