Betrapt

Vandaag een drukke dag.

Enkele dagen voor de verhuis.

Mijn moeder was mijn ukkie gaan ophalen.

En was ermee naar ons huis gegaan.

Nathan had zijn knutselwerkje voor pasen meegekregen naar huis.

Een mooi geknutseld mandje.

Met ingekleurd konijntje.

En enkele paaseitjes erin.

Mijn moeder had het op de kast gezet.

Om af te geven wannneer ik thuis kwam.

Bij het binnenkomen was het hectisch.

Ik kwam aan samen met mijn grootouders.

Die kwamen helpen inpakken.

Nathan zat net te eten.

Na het eten druk lusters beginnen afbreken.

Allemaal druk druk, tot ik mijn moedertingel alarm voelde afgaan.

Dus ik vraag, heeft iemand Nathan in het oog.

Wij ons allemaal unaniem omgedraaid om te kijken wat hij aan het uitspoken was.

Want hij zat wel in het zicht.

Ja ja 

Daar zat hij, met blinkoogjes en chocolademond

Had hij een doos tegen de kast gezet.

Daarop geklommen.

Een eitje uit het mandje gevist.

Het papiertje eraf gepruts.

Zat hij lustig paaseitjes te smullen.

Toen hij in de gaten had dat hij was betrapt.

Propte hij nog gauw het paaseitje waar hij mee in de weer was in zijn mond.

Met papiertje en al.

Een deel van het papier heb ik er nog uit kunnen vissen.

De rest, tsja, dat zal zijn natuurlijke weg naar buiten wel vinden.