Bijna

Bijna..

Bijna had ik het geweten.. Toch maar niet gedaan..

Van het weekend heb ik er flink over na zitten denken wanneer ik (wij natuurlijk) het de ouders, schoonouders, broers en schoonzussen zou willen vertellen. Ik dacht dat ik heel graag éérst duidelijkheid wilde hebben (een echo dus) en het daarna pas zou willen vertellen. Van het weekend een kliniek gevonden en een mailtje gestuurd. Vanmorgen antwoord; ik kon donderdag of vrijdag al voor een echo komen als ik wilde.. Overleg gehad met de a.s. vader (heel stiekum allemaal natuurlijk) en besloten het te doen...

Pff, zit ik daar achter de (openbare) computer op mijn werk een beetje te twijfelen! Want ja, áls het nou eens slecht nieuws is, hoe kun je het dan ooit nog zeggen. Het wordt dan gelijk een slecht-nieuws-iets. Dan maar liever éérst vertellen en dan later vertellen hoe of wat. Dus de afspraak bij het echo-bureau toch maar afgezegd.

We willen het nu wel al heel snel gaan vertellen (aankomend weekend). Afgelopen weekend was het al geraden door mijn oudste broer en schoonzus (heftig ontkent natuurlijk!). We waren daar op bezoek vanwege de geboorte van hun 2de kindje. Van te voren hadden we het er al over gehad dat we het vandaag niet zouden vertellen omdat dit HUN dag zou zijn. Toen we alleen tussen de bezoektijden in het ziekenhuis door, een hapje gingen eten bij een indiaans restaurant, riep ik:"...als het vlees maar niet rauw is". Op zich leek het mij helemaal niet zo vreemd, ik lust geen rauw vlees, maar voor mijn broer was het duidelijk; jij bent vast zwanger. De correcte manier waarop ik hád moeten reageren was natuurlijk: "vind je me dik geworden dan?" als ik had gewild dat het niet op zou vallen; dat is wat ik normaal gesproken gezegd zou hebben. Maar nee hoor, ik ga me nu uitgebreid excuseren, onnodig uitleg geven.... hopeloos, dit heeft hij vast door..

Vervolgens terug bij mijn schoonzus in het ziekenhuis vertel ik dat ik de laatste tijd wel een beetje moe ben en dus niet al te laat naar huis wil.. Ben je zwanger ofzo? is haar reactie. Staat het op mijn voorhoofd geschreven? Ik had toch ook een vermoeiende week hebben gehad of slecht geslapen; nee hoor, ik ben gelijk zwanger... Nou ben ik dat natuurlijk ook.....

enniehoe, vandaag 8weken en 0 dagen op de teller staan.. We houden stug vol; het wordt vanzelf 5 februari!