Hi allemaal, voor wie mij al gevolgd hebben, ik en mijn man zijn al ruim 2 jaar bezig met zwanger worden.
Het was een lange weg met eerder dit jaar een late miskraam met heftige bevalling. Dat was heel erg heftig en verdrietig. Daarna ook nog een 2e mk gehad ! Mijn man wilde het eerst misschien wel opgeven,
maar ik heb hem toch op andere gedachten gebracht. Na veel gepraat te hebben, wilden we er beiden weer
voor gaan! We zijn verhuisd naar den haag en hebben nu meer ruimte. En het proberen is met succes! Ik ben inmiddels bijna 7,5 weken zwanger! We zijn heel bli en ontzettend dankbaar! Ik weet dat het ook nog heel anders had kunnen lopen. Er zijn ook vrouwen die 4 jaar of langer moeten wachten...dus blij, maar...
Ik ben ook erg bang. Na die reeks teleurstellingen durf ik bijna niet meer echt blij te zijn. Is het wel echt zo??? We hebben met 6,2 weken
al vroege echo gehad, waar een vruchtje op te zien was met zo leek het voorzichtig een kloppend hartje. Maar nog niet heel duidelijk. Ik
zag het zelf ook, maar volgens echoscopist was het nog paar dagen te vroeg. Mijn zwangerschapstesten lopen mooi op en de symptomen gaan
op en aan. Duidelijk is dat de hormonen door mijn lijf gieren, ben erg emotioneel. Dan weer blij, dan weer bedroefd,
heb miskraam nog niet helemaal verwerkt, ben onzeker, en dan weer prikkelbaar als mijn man weer eens een 'botte hork' is. Of als mijn nichtje (kindje van mijn zus) erg druk, driftig en irritant doet.
Ik word 3 keer zo boos als normaal! 🤣Verder wat misselijk, niet erg sterk, moe en hoofdpijn. En heb het zooo koud!
Morgen 2e echo. Ik vind t spannend maar ik weet dat ik heel erg dankbaar mag zijn dat ik weer zwanger ben!
Ook probeer ik vertrouwen te houden en positief te denken. Heb al mooie dromen gehad over de geboorte in april!
Dat zegt vast wel iets. Hebben jullie nog tips hoe ik door die eerste spannende weken heenkom? Ps: ik ben momenteel behoorlijk wankel.
Ik waardeer t heel erg als jullie reageren. Ik weet dat niets zeker is natuurlijk. Maar ik zou t wel heel fijn vinden
als ik niet teveel reacties krijg die zeg maar angst kunnen inboezemen.. ik begrijp natuurlijk erg goed dat velen van ons helaas ook negatieve ervaringen hebben
met zwangerschap. Maar ik merk dat ik me al genoeg in mn hoofd haal. Heb denk ik juist wat behoefte om
mijn hart te luchten en aan wat steunende woorden.💗 Iedereen heel veel succes met zwanger worden! Liefs Anja
reacties (0)