Toen Lucas 6 maanden was. (18 sept) hebben we Lucas in zijn eigen ledikantje gelegd. De wieg werd eigenlijk veels te klein. Niet kwa lengte maar hij lag steeds met zijn armpjes tussen de spijltjes door. Hij had nu echt ruimte nodig! Voor mij was het erger als voor hem volgens mij hihi! Eigenlijk moest hij allang in zijn ledikantje maar ik wilde die stap nog niet zetten. Want ik wil hem juist dichtbij me hebben! Maar nu ben ik er gelukkig al aan gewend!
Ik lag die nacht tegen een lege wieg aan te staren en maakte me constant zorgen of alles wel goed ging. Als ie in zijn wiegje lag kon ik zo eventjes kijken maar hij ligt nu wel een eindje verder weg en die deur kraakt nogal (erg iri) en dan wordt hij meteen wakker. Nu nog steeds na een weekje maak ik me soms zorgen omdat meneertje zich steeds op de buik draait. Dat is opzich niet zo erg maar dan denk ik weer aan wat de cbverpleegkundige tegen mij heeft gezegd. Dat de kans op wiegendood dan groter is! Maar ik hoor ook dat sommige baby's gewoon op de buiks alpen elke nacht! En er is zelfs een land daar slapen alle baby's op de buik!
Maar of Lucas er nu beter door slaapt dat hij in zijn eigen kamertje slaapt? Nou ik merk het nog niet omdat hij zo'n sprongetje heeft en snachts steeds wakker wordt! Vanacht heeft hij voor het eerst geslapen van 20.00 tot vanmorgen 8.30. Goh! Dat had ik nog nooit meegemaakt! Ik hoop dat die fase/ sprong nu voorbij is:) Kan mama ook weer lekker doorslapen!
Lieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeefs
reacties (0)