De titel zegt het al.. We hadden een bruiloft (van mijn ex, maar dat is een ander verhaal hihi) en daar gingen we naar toe. Lucas bracht ik voor het eerst naar mijn moeder en vader. Het was maar voor een avondje maar ik vond het niet echt leuk. Ik heb me wel vermaakt op het feestje maar was toch steeds met mijn gedachten bij mijn zoontje.
Om 22.00 ben ik nog een keertje terug gegaan omdat Lucas honger had (hij wil nog steeds geen flesje). Toen was hij weer rustig maar om 22.30 belde mijn moeder me op dat hij zo vreselijk huilde! Ik voelde me meteen een slechte moeder omdat ik er niet was terwijl Lucas me nodig had. Het bleek dat hij me gewoon miste! Hij schreeuwde het uit en toen ik hem op mijn arm nam tegen me aan was het meteen goed! Hij miste me gewoon de kleinde schat! Goh wat voelde ik me schuldig! Hebben jullie dat ook wel eens mama's?
Hieronder nog een foto van mijn spettertje!

Lieeeeefs
reacties (0)