Vaarwel

Ik weet nog dat ik 12 weken zwanger was en naar Noord-Holland reed om je op te halen. Je was erg geliefd bij die familie, maar je was overbodig. Met veel liefde hebben wij je in huis genomen. Bij ons heb je in de gang staan wachten totdat het tijd was.

Toen het eindelijk zover was hebben we je achterin de auto gezet en meegenomen naar het JKZ. Daar aangekomen mochten er 2 minibabytjes in jou en gingen we voor het eerst met z'n allen naar huis. Wat vond ik je toen naar, wat was je groot en lomp voor 2 van die minibaby's. Ik was ook constant bang dat iemand tegen je aan zou lopen en je om zou vallen.

In de weken die volgden gebruikte ik je alleen wanneer ik met de auto weg ging, want ik vond je nog steeds veel te groot en lomp en ruw. Arme ukjes, ze lagen helemaal opgevouwen in jou. Ook had ik telkens ruzie met je als ik je in elkaar wilde klikken.

Na een paar weken raakte ik aan je gewend, bij de Prenatal waren ze zo lief om je wat druppeltjes olie te geven tegen het piepen en overal waar we liepen hoorde je de mensen fluisteren. "Wat een mooie wagen, wat istie lang, kijk nou, het zijn er twee, een tweeling, een jongen en een meisje." "Jee mevrouw, wat schattig, een jongen en een meisje, een koningskoppel, u bent wel gezegend he". Of "nou nou twee tegelijk, een jongen en een meisje, u bent gelijk klaar". De eerste tijd antwoorde ik dan met, "ja , u heeft helemaal gelijk". Na een tijdje zei ik dan: "Klaar? Welnee, ik ben net begonnen!"

Ik leerde je steeds beter kennen en we werden al snel dikke vrienden, overal waar de auto naar toe ging, ging jij ook mee naartoe, je bent zelfs met de baby's uit logeren geweest bij opa en oma, of op visite in Miggelenberg op de Veluwe.

11 maanden lang ben je mijn goede vriend geweest, je hebt mijn kleintjes op zien groeien van 2,5 kilo naar 12 kilo. Maar toen was het zover, je moest vervangen gaan worden. Mijn knul werd te zwaar voor je, en tsja, life goes on.

Ik kon je niet houden, je bent een collectors item, de heilige graal onder vele tweelingmama's, het zou egoïstisch zijn om je in de schuur te zetten in de hoop dat we je in de toekomst bij een eventuele volgende tweeling weer opnieuw zouden mogen gebruiken, hoe groot is die kans nou eenmaal??

Dus heb ik je vanochtend op marktplaats te koop gezet. Morgenochtend word je al opgehaald... mijn baby's waren er slechts 2 in een lange rij met baby's die van jou mogen genieten. Ik hoop dat je volgende eigenaar je net zo kan waarderen als wij dat gedaan hebben. Vaarwel MaxiTaxi, bedankt voor alles en vaarwel.