Controle VK 13-09

Vandaag weer op controle geweest bij de VK. Alles leek weer goed, kindje groeit goed, hartje klopte luid en duidelijk, bloeddruk nog even laag als vorige keer (maar heb er gelukkig geen last meer van gehad), ijzergehalte geprikt en ook deze was goed. Wel 4,5 kg zwaarder, maar had vast ook met de kleding te maken. In de zomer vaak jurkjes, met leggings en slippers aan en nu spijkerbroek en m'n dr. Martins en je mag nooit je schoenen uit doen op de weegschaal bij de VK (wordt ook wel lastig met een steeds dikker wordende buik).

Gevraagd naar mijn ervaring van laatst, dat ik ineens een soort van menstruatiekramp voelde, zoals ik die ervaren had tijdens de bevalling van m'n zoontje. Het was maar heel even, maar toch voelde ik me op dat moment daar onzeker over. Natuurlijk dacht ik na die tijd dat het oefenweeen waren, en maakte ik me er nadien niet echt druk meer over, maar ik denk ik vraag het toch even na. Het schijnt dus dat je baarmoeder bij een tweede zwangerschap veel gevoeliger kan zijn, dan bij een eerste. Dat had ik nog nooit gehoord of geweten, en ook niet verwacht. Ik dacht juist dat je bij een eerste zwangerschap veel gevoeliger was, omdat alles nog zo op moet rekken. Maar juist omdat je baarmoeder nu niet meer zo hoeft op te rekken, voel je andere dingen beter.

Nog even gesproken met m'n VK over mijn angst voor postnatale depressie.

Op het moment voel ik me gelukkig weer heel goed, beter nog dan ik me afgelopen jaar heb gevoeld. Dit komt in alles na voren, autorijangst vervaagt maar ook bv. het spreken in groepen en tijdens vergaderingen (werk) gaat me beter af, niet meer zo slecht uit m'n woorden kunnen komen of ineens de draad kwijt zijn. Toch ben ik ergens wel weer bang dat dit na de zwangerschap terug komt. Dat is eigenlijk ook de reden dat ik niet meer aan de pil wil, omdat ik het idee heb dat die extra hormonen niks geen goeds doen bij mij. Dit vroeg ik mijn VK dus ook of dat hiermee te maken kan hebben, of met dat ik een jaarlang borstvoeding heb gegeven, dit schijnt ook wel wat me je hormonen en energie te kunnen doen. Het eerste halfjaar dat zoontjelief er was, had ik namelijk nog nergens las van en voelde ik me, net als nu en m'n eerste zwangerschap, kiplekker! Vanaf dat m'n zoontje een half jaar was tot aan dat ik weer zwanger raakte + de eerste 3 a 4 maand van deze zwangerschap voelde ik me echt veel minder en angstig. Zeker achteraf gezien..

De VK adviseerde mij, wanneer ik mij na de zwangerschap weer zo zou gaan voelen, ik ermee naar de huisarts zou gaan en ik m'n schildklier eens laat onderzoeken. Het kan zijn dat deze (tijdelijk) niet optimaal werkt. De schildklier maakt stofjes aan die je hormonen nodig zijn. Als deze stofjes niet of onvoldoende aangemaakt worden, kun je hier last van krijgen en zelfs depresief door voelen/worden. Wanneer dit het geval is, kunnen ze dit aanvullen door medicatie of injecties.

Ikzelf had hier nog nooit iets over gehoord, terwijl ik wel vaker in periodes heb gezeten waarin ik me echt minder en vooral angstig heb gevoeld, soms haast depri ervan werd. Elke keer dacht ik dat gaat vanzelf wel weer over, winterdipje of misschien komt het door de hormonen van de pil. Elke keer zoek je weer iets waar het aan kan liggen, uiteindelijk denk je maar dat het tussen je oren zit.. Volgende keer laat ik het gewoon eens onderzoeken, maar hopelijk komt er geen volgende keer!

De VK adviseerde ook dit keer nogmaals accupunctuur. Ik ben niet zo dol op prikjes, maar deze schijn je bijna niet te vernemen. Mocht het nodig zijn, maar dan ben ik vast ten einde raad, dan kan ik dat ook nog eens proberen. Accupuntuur hoeft niet perse tijdens de zwangerschap in dit geval, maar kan altijd. Voor nu vind ik het eerst niet nodig, omdat ik me weer goed voel.

Verder voel ik 'ieniemienie' veel en goed bewegen. Manlief nu ook sinds vorige week, dus ook aan de buitenkant voelbaar. Zo leuk!

En m'n kleine man van alweer bijna 1,5 kan zo goed als lopen sinds deze week, steeds langere stukjes. Ook erg leuk om te zien! Vaak nog wel met vallen en opstaan, maar dat hoort er ook bij. Mama krijgt het nog druk, pfffff! Gelukkig is het nu weer lekker weekend, en helpt papa ook veel met de verzorging ed. Heerlijk, zo'n man!

Fijn weekend allemaal!

Liefs, Kim.