Hoe het met me gaat..

Toch maar weer even een klein blogje, omdat ik dat eigenlijk veels te weinig doe. Ook niet altijd meer tijd voor met onze kleine man.

Ik voel me over het algemeen wel ok. Dat klinkt ook wel neutraal he? Maar dat komt omdat ik ook sommige dagen iets minder in m'n velletje zit, ik sinds gister weer een beetje uit een dipje kom, het vandaag net even weer wat beter gaat..

Sommige dagen dus wel wat down, depri en moe. Maar das natuurlijk ook niet allemaal te wijten aan de zwangerschap, het ligt er ook maar net aan in welke situatie je zit, wat je zoal meemaakt, enz. enz. Een combi van! (werk, thuis, vrienden, lichamelijk, geestelijk..)

Toch voel ik me deze zwangerschap geheel anders dan bij de zwangerschap van m'n zoontje. Bij de zwangerschap van m'n zoontje voelde ik me wat sterker en stabieler ofzo. Nu wat sneller in een dipje (waar ik overigens altijd wel weer uit kom, ben gelukkig nog altijd mijn eigen postitief denkende ik) en emotioneel ook zeker. Sneller onzeker, gaat soms gepaard met angstklachten. Soms mis ik m'n 'oude ik' een beetje, hoop dat die uiteindelijk wel weer terug komt!

Het feit dat hier al een ukkie rondloopt, maakt het wel leuker maar niet altijd makkelijker. De momenten dat ik in zo'n dipje zit, ervaar ik het soms ook even als moeilijk en zwaar. Soms ga ik daar wat in mee, aan de andere kant mag ik ook niet klagen, zo zwaar en moeilijk is het nou ook allemaal weer niet! En daar is weer mijn positief denkende ik, die wel weer de balans opzoekt!

Maar daarom zeg ik, het is niet allemaal kommer en kwel, over het algemeen voel ik me wel ok. Alhoewel dat neutraal mag klinken, is het wel positief! Als je je bedenkt dat ik altijd een beetje bang ben om last te krijgen van post of pre natale depressies omdat mijn moeder die ook had bij mij (en ja, ik lijk in die zin best op m'n mam), dan vind ik 'over het algemeen wel ok' wel heel positief! Maar 't is gewoon anders dan bij m'n eerste zwangerschap..

Ander heel positief nieuws is, dat ik sinds deze week, eindelijk, echt sterke duidelijke schopjes voel van m'n meisje. Ik dacht dat ik die van m'n zoontje al een paar weken eerder zo duidelijk voelde, maar het schijnt ook dat de placenta er nu gedeeltelijk voor ligt, waardoor ik misschien minder voel.

Vorige week alle jongetjeskleding van m'n zoontje uitgezocht. Alles wat neutraal is en ook voor meisjes kan, apart gelegd, alle jongetjes kleding op MP gezet. Behalve die echte eerste pakjes en kleertjes die Vincent aan had, want daar kan ik geen afscheid van nemen.. Das misschien nog leuk voor later.

Daarnet voor het eerst ff wezen kijken voor meisjeskleding op verschillende sites. Maar 't is meest allemaal zo rose, ik ben niet zo'n rose typje! Wel al een heel leuk lief beige/bruin jurkje gezien van coteroy met heel schattige slofjes erbij. Nog niet direct besteld, wil nog even verder kijken..

Tot nu toe eigenlijk nog helemaal geen meisjeskleding in huis, behalve dan het roze broekje die ik van m'n schoonmoeder kreeg. Wat zijn die kleertjes dan weer schattig klein he? Wat zal Vincent dan ook weer een reus zijn, als 'ieniemienie' komt.. hihi!

Liefs,