Vandaag alweer 20,2 weken zwanger van ieniemienie, en eigenlijk veels te weinig blogjes geschreven. Nu een hele goede reden om er eentje te schrijven, lees maar mee;
Ik voel me de laatste weken wel weer goed, redelijk energiek. Alleen af en toe wat last van hyperventilatie/angst, wat zich vooral uit in auto rijangst. En das best lastig als je je bedenkt dat ik 60 km heen en 60 km terug moet rijden naar m'n 20 urige werkweek. Maar blijven rijden is voor mij het beste medicijn om er door heen te komen, denk ik.. Dat gaat met ups en downs.
Verder heb ik af en toe een momentje dat ik er even door heen zit, het zullen wel de hormonen zijn.. En het feit dat er hier al zo'n bengel van 16 maand rondkruipt en loopt, maakt het er soms niet makkelijker op. Maar meestal heb ik zo'n dipje aan het eind van de dag, dat m'n man net thuis is en ik even kan uitpuffen. Af en toe ben ik dan bang dat ik last krijg van pre of post natale depressies ofzo, omdat mijn moeder dat ook had. Maar volgens mijn man moet ik me daar maar niet zoveel zorgen over maken, omdat je er dan veel vaker en sneller last van zou hebben..
Vandaag om 15.45 uur was, na een laaaaaaaaaange middag, dan eindelijk de 20 weken echo! Jeetje, wat duurde die middag toch lang. Liepen ze ook nog eens uit op het echobureau, werd het nog bijna 16.00 uur. Normaal gesproken geen probleem hoor, maar dit keer, juist dit keer? En dan ben ik al zo nieuwschierig aangelegd, pffff...
Daar was ik dan eindelijk aan de beurt, Vincent en papa gingen ook mee naar binnen voor deze echo-ervaring. Ik was toch best wel weer zenuwachtig, net als vorige keer, omdat het wel om de gezondheid van je kindje gaat. De meeste keren gaat het goed, maar soms.. je weet het niet!
Gelukkig! Alles was goed en gezond, zover ze nu kunnen zien. Wat een opluchting! Pfffff! Vincent bleef gelukkig vrij rustig, zodat ook papa goed mee kon genieten.
Toen ik dat wist, en het geslacht van het kindje, ging alles een beetje als een waas aan me voorbij. Het is leuk om te zien wat wat is en dat alles het goed doet, maar heb er geloof ik weinig meer van mee gekregen.. We hebben alles op cd-rom mee gekregen, dus ik kan het nog eens nazien.
Mijn dag kan niet meer stuk, ik ben in de zevende hemel en zit op een grote roze wolk! Ja nu al, je leest het goed, want we krijgen een MEISJE! Zo leuk!
Ik had al zo'n voorgevoel, maar ik durfde daar nog niet aan toe te geven. Nog een jongen was natuurlijk net zo leuk geweest, maar volgens de echoscopiste was dit toch echt met 99 % zekerheid een meisje! Zo leuk, na een jongen nu een meisje! Van dat idee, daar kan ik zo van genieten! Met volle teugen!
Nu moet ik maar weer gaan shoppen. Want naast al dat jongens-spul, hebben we totaal nog geen meisjes-spul in huis.
Morgen met dit geweldige nieuws en echo's naar de VK. Even checken hoe het met m'n bloeddruk nu staat en of ik alweer veel kg aangekomen ben. Heb het idee dat ik dit keer ook niet zo hard groei als bij Vincent. Het hartje heb ik vandaag op de echo nog gehoord en gezien, die zal ik morgen nog eens mogen horen, maar daar maak ik mij geen zorgen om.
Liefs, Kim & Ieniemienie
reacties (0)