Zwangerschap tm week 14

Verloop zws

Week3
Zaterdag had ik opeens last van bandenpijn, wat vreemd! Het is nl pas 7 dagen dpo. Dus kan hooguit net een eitje zijn ingenesteld. Zondag en maandag ook bandenpijn. Dus maandag FF gespiekt met een ovulatietest. Maar zoals verwacht gewoon negatief. Dinsdag en woensdag ook bandenpijn en ook dat gekke lichte gevoel in mijn onderbuik wat ik heb als ik zwanger ben. Donderdag ochtend dus ook snel een ovulatietest gedaan om te spieken. Die was positief. Dus snel een KV 2v5 erachteraan. En voila. Streep! Dikker dan de streep 2 maanden geleden van dr zwangerschap die in een miskraam eindigde. Ik ben weer zwanger!!!

Week 4
Zondag 1 dag na NOD weer getest en de streep is alweer een stuk donkerder. Wat een geruststelling. Wel ren ik bij elk gevoel van een beetje vloeien naar het toilet om te checken of het toch weer mis gaat. De miskraam 2 maanden geleden heeft duidelijk indruk gemaakt.

Dinsdag ochtend werd ik opgelucht wakker toen bleek dat ik zonder bloed wakker werd. Dat was nl het termijn dat het vorige keer fout ging. Nu kan het vertrouwen langzaam groeien, dat het toch goed zit deze keer. Ook terug gebeld door de VK nav mijn inschrijfformulier. Door de miskraam mogen we vroeger terecht. 2 november om 11.15 mag ik komen voor de intake. Ik mocht ook gelijk een afspraak maken voor een vroege echo bij het echo centrum. Die direct daarna gebeld en daar mag ik 4 november om 11.45 terecht. Ik ben dan 7.6 weken zwanger.

Woensdag nog een test gedaan en hij wordt nog steeds donkerder, dus dat gaat helemaal goed. Voor de rest voornamelijk alle papieren van de rechtzaak waarmee ik bezig ben tegen het UWV in orde gemaakt. Donderdag in mijn gelijk gesteld door de rechter. Alleen jammer genoeg veranderd er niets aan de situatie. Verder nog het inschrijfformulier ingevuld van MvM. Vrijdag avond werd ik gebeld door MvM. Volgende week donderdag is het gesprek.

Verder heb ik amper last van kwaaltjes sinds woensdag. De bandenpijn die ik had is weg. Maar af en toe een vlaag van misselijkheid. Maar echt maar een klein vlaagje. Van dinsdag tm donderdag wel bij vlagen dat ik duizelig ben en wankel op mijn voeten. En ook het gekke zwangere gevoel in mijn onderbuik ontbreekt sinds een paar dagen. Ook mijn borsten doen nog niet veel. Maar goed, ben ook maar net een maand gestopt met BV, dus zoveel voorbereiding hebben de dames niet nodig. Aan de ene kant prettig zo redelijk kwaal loos. Aan de andere kant willen wij zwangere dames ons natuurlijk zo lamlendig mogelijk voelen. Want dat betekent immers dat we goed zwanger zijn. Afijn. Vandaag nog 3 weken tot de vroege echo met 7.6 weken. En die weken zullen vast voorbij vliegen met mijn kleine mini entertainers :)

Op naar week 5

Week 5

Week 5 begint spannend. Ik voel me even helemaal niet meer zwanger. En ik heb zo nu en dan wat afscheiding. Waardoor ik steeds bang ben dat het mis is en ik bloed. En opeens ook last van steken in mijn kruis als ik sta. Beetje spannend dus. Stil zitten en ondertussen blijf ik snaaien.

Tijd voor de weegschaal dus. Dat is schrikken! 2,5 kg erbij in 10 dagen :o :o :o

Nu dus weer ff een normaal eetpatroon er op na houden. Nog een paar kg en ik zit in de 70kg. Dat lijkt mij meer een gewicht voor op t einde van dr zwangerschap :p Dus meer water drinken want ik drink echt te weinig en minder eten dan de afgelopen dagen. Haha

Maandag op dinsdag een ruk nacht. Mijn jongste heeft de hele nacht lopen jammeren, in de ochtend wordt ik wakker en spuugt hij het hele bed onder. Verder geen koorts oid. In totaal kreeg hij het voor elkaar om mij en hemzelf die dag 4 x onder te spugen. Blehhh... De oudste wilde niet meer bij ons in de buurt zitten, haha. Ieuwww vond ie t zelfs toen we voor de zoveelste keer omgekleed en schoongemaakt waren wilde hij niet meer. Die middag hebben de jongens van 13.00-17.30 geslapen :o En ik heb heerlijk mee liggen tukken. Woensdag de oudste naar schoonouders gebracht. De jongste had niet meer gespuugd en verder geen koorts maar hij wilde met mij mee terug. Daar ging mijn werkmiddag.

Donderdag met de kleintjes visjes gehaald voor in hun vissenkom. Het vieze weer begint me nu al mijn neus uit te komen. De kinderen beginnen baldadig te worden omdat ze door al die regen buiten niet hin energie kwijt kunnen. Wat veel frustratie bij ons allemaal bezorgt. En ondanks dat ik in de middag nog goed met de jongens mee kan slapen ga i s avonds rond 21.00 al out.
Verder kwam donderdag de dame van MvM, weer helemaal goedgekeurd en een fluffy wikkel rijker en een doosje met de test. En wat een knaltest deze keer zeg! Zo dan(zie foto's)

Vrijdag nieuwe potloden en lijm gehaald voor de jongens. Hun stiften zijn ondertussen allemaal of kwijt of ingedroogd of zilonder punt en de potloden die er nog zijn zijn van die hele harde. Nu hopen dat ze weer uren zoet te houden zijn met knutselen en tekenen. Anders gaan dit een stel hele zware maanden worden. 1 lichtpuntje de oudste gaat vanaf januari naar de basisschool en de jongste gaat vanaf januari naar de psz. Dus heb dan in ieder geval 2 dagdelen om op adem te komen. Haha.

Affijn. Wat betreft kwaaltjes. Op de vermoeidheid na helemasl niks deze week. Nouja, ik heb een iets korter lontje dat wel.

Week 6

Deze week is de speciale draagdoek voor BIB binnen gekomen. Maar helaas nog geen tijd gehad om hem uit te testen. Dindsdag ochtend werd ik misselijk wakker. Ik dacht datvde zwangerschapshormonen eindelijk toe begonnen te slaan. Maar niets is minder waar. Vanaf 14.00 - 22.00 verschrikkelijk aan het spugen en ook wat buikloop. Dus geen zwangerschapshormonen maar dezelfde buikgriep als mijn jongste vorige week had. Ik heb volgens mij bog nooit zoveel hoeven te spugen. Pijn in mijn strot en spierpijn in mijn buik. En als de dood dat door de enorme druk op mijn lijf tijdens het overgeven het vruchtje er iets van af zou krijgen. De dag erna erg zwak en hoofdpijn. Dag erna maar eens op de weegschaal gaan staan. 1.7 kg eraf :(

Donderdag was ik net een vaatdoek. S middags de oudste naar de psz, jongste wilde niet mee naar huis. Nog een dik maandje en dan mag hij ook eindelijk naar de psz. Jeuh! Geprobeerd te slapen samen met de jongste. Maar slapen lukte me niet. Oudste weer opgehaald. Eten gemaakt en tijdens het opscheppen begon ik duizelig te worden. Nu heb ik wel vaker duizel aanvallen maar deze bleef aanhouden. Ondertussen zittend op de keukenvloer de oudste geroepen dat hij mijn telefoon moest brengen. Mijn man gebeld die snel(ler) naar huis is gereden. Tegen de tijd dat hij thuis kwam was alles nog steeds aan het draaien en begon ik te spugen. HAP gebeld door mijn man kids weer naar schoonouders en wij naar de HAP. Een acute ontsteking van het evenwichtsorgaan. Jippie. Weer naar huis draai draai draai tot 22.00 uur. Daarna geslapen. Vroeg wakker maar de rest vd dag behalve extra slap en hoofdpijn geen gedraai meer.

Vrijdag de hele dag bijgekomen. Wel steken in mijn baarmoeder wat me zorgen maakt na al dat geweld voor mijn lichaam de afgelopen dagen. Hopelijk blijft alles goed gaan met de baby. Op naar volgende week vrijdag en de eerste echo.

Week 7

Zaterdag ochtend rustig opgestart. Het gaat alweer redelijk. Maar tegen 12 uur opeens behoorlijke kramp/steken in mijn onderbuik. Voelt niet goed dus maar weer snel op bed.

De rest van het weekend rustig aangedaan. Ook maandag een pyjamadag met de jongens ingelast. Dinsdag met de jongens naar de Psz. Dat ging niet helemaal goed. Kreeg weer een dusdanige draai aanval dat ik de eerste 10 minuten daar op een stoel heb bij moeten komen van het draaien. Best gênant. Gelukkig had ik de buggy meegenomen als rollator, dus met de jongste weer naar huis en plat op de bank tot ik de oudste weer op moest halen. Ook weer vergezeld door de buggy. Dat ging best goed. Daar op t bankje gezeten tot de oudste klaar was. Woensdag de jongens door SM op laten halen. Want rijden lijkt mij nog niet zo verstandig met die duizelaanvallen. Tegen de middag intake bij de VK. Ze voelde en mijn BM piepte net boven mn schaambeen uit. Kon betekenen dat ik net iets verder ben(wat niet kan gezien regelmatige cyclus en ovulatie testen) of dat het er 2 zijn of omdat mijn baarmoeder al 2 x is uitgerekt. Dat wilde ik nou net niet horen gezien mijn dromen de afgelopen weken over tweeling zwangerschappen. Ze heeft nog geprobeerd om met de doppler het hartje te vinden. Haha. Uiteraard was er niets te horen.

Donderdag ging het behoorlijk goed. Maar 2 kleine duizelaanvallen van nog geen minuutje. Zoontje zonder problemen naar de Psz kunnen brengen. Dus het eerste heeft inderdaad maar ongeveer een week geduurd.

Vrijdag de dag van de echo! Ik zag best een beetje op tegen dat het waarschijnlijk een inwendige echo wordt. Alles netjes bijgewerkt getrimd en gewassen voor vertrek. Bij het afzetten van de jongens vroeg mijn moeder nog eens wat voor onderzoeken ze in t ziekenhuis gaan doen. Aii.. Gewoon onderzoeken voor de vermoeidheid loog ik een slag in de rondte. Gelukkig vroeg ze niet verder en konden wij op naar het ziekenhuis voor de echo.

En daar werd het echo ding op mn buik gezet en was binnen no time onze baby met een kloppend hartje te zien! Jullie zien het denk ik al zei ze he? Ja een kloppend hartje zei ik! Ennnn... Het is er maar 1!!!! Haha.

Dus en maar 1 kindje dat met 1,5 cm precies 7.6 weken oud is met een prachtig kloppend hartje <3

Op naar week 8!

Week 8

Deze week niet echt wat bijzonders gebeurd. De duizelaanvallen zijn zo goed als weg. Alleen nog de standaard duizeligheid die ik de vorige zwangerschappen ook had eigenlijk. Kon de jongens ook zelf al wegbrengen. Maandag met de jongens naar het CB geweest wat ik compleet vergeten was. Dus jongens binnen 10 min aangekleed schoenen aan enz CB spul mee en daarheen gesjeesd. Daar binnen sloeg de duizeligheid wel nog even goed toe. Maar dat is niet gek na zo'n gehaast. Jongens weer helemaal goedgekeurd.

En verder begint mijn zwangerschap dementie volgens mij een beetje toe te slaan.

Deze week ook jarig geweest en even flink ruzie gemaakt met een uitgever die mij flink heeft bedonderd. Heb na een boze mail niets meer van ze gehoord dus ik hoop dat ik van ze af ben, ondanks dat ze mij aan de telefoon op mijn verjaardag tot vervelends toe hebben verteld dat ik er niet meer onder uit kan. Was wel prettig geweest als ze daadwerkelijk ook zouden bevestigen dat het niet meer door gaat. Afijn

Deze week ook even alle verzekeringen laten checken. Zag er ook nog best goed uit. Behalve de schade verzekering waar een eigen risico van over de 300 euro op zat :o

Vrijdag nog even heerlijk voor t eerst St. Maarten met de kleintjes gelopen. Meer snoep binnen gehaald in alleen onze straat dan datber is opgehaald. Gok dat dat niet erg goed gaat zijn voor de zwangerschapskilo's en verder niet veel bijzonders gebeurt. Op naar week 9 alweer!

Week 9

Zaterdag sinterklaas intocht. En zou s avonds reünie van dames voetbal hebben. Maar zelf na de intocht tot 18.00 geslapen en mijn oudste was ziek met spugen. Dus heb ik mij maar afgemeld. Zondag de gendermaker test gedaan (gezien veel vragen hier de link waar ik m gehaald heb: http://www.kidsdingies.com/zwangerschap/gendermaker ) en volgend de uitslag van de gendermaker krijgen we geen Hattrick aan jongens maar een meisje. Volgens mijn man kan dat niet, want hij kan alleen maar jongens maken aldus hem. We zullen zien. Haha! Maandag de bakingsoda test gedaan en ook volgens die test krijgen we een meisje. Verder krijgen we volgens de Chinese kalender ook een meisje. Maar die zat er bij beide jongens naast. En is natuurlijk ook minder scheikundig. Maar goed tot zover is het 3-0 voor een meisje :p Nog ±30 weken en we zullen het weten.

Maandag avond kreeg mn jongste koorts. Dinsdag avond wat vlekjes rond zijn mond en een paar aan de benen. Maar dacht eerst dat dat gewoon vd koorts kwam. Want hij heeft zo'n gevoelige huid dat hij wel vaker (warmte) bultjes en uitslag krijgt. Woensdag de kids naar schoonouders en even de websites bijgewerkt. 'S avonds was ik echt Bekaf. Maar toch mee de jongens opgehaald. Begon weer wat draaierig te worden maar was goed te doen.

Bij t naar bed gaan viel mij op dat de bultjes rond de mond erger waren geworden. Dus even in z'n mond gekeken en daar zaten dus aften. Dacht dat hij wellicht een 2e keer hand voet mond ziekte had.

'S morgens wakker blijkt dat de arm van mn jongste helemaal onder de rode bulten zit. Dus de huisarts even opgebeld om erachter te komen wat hij nou precies heeft. Mijn duizeligheid is onder tussen weer zo erg dat ik de buggy echt moet gebruiken als een soort rollator.

Volgens de huisarts heeft de kleine waterpokken. En bik mij kan het een terugval zijn vh evenwichtsorgaan. Jeeehhh..

Thuis aangekomen over t toilet. Haalde de terugweg nog maar net.

Mijn oudste heel schattig: Mama ben je een beetje ziek?
Ik: Ja een beetje...
Hij: Zal ik even een kotsbakje voor je pakken?
Ik: Nee, ik spuug wel in de wc
Hij: Maar mama, dan maak je de wc vies.

Whahaha, lekker ding.

Snel plat op de bank gaan liggen maar t draaien werd niet echt beter. Dus opgestaan om middageten te maken. Maar eerst weer een dtour naar t toilet. Snel brood gesmeerd en weer naar t toilet. Kids en brood naar boven gebracht en gelijk boven weer naar t toilet. En nog een paar keer. Uiteindelijk na veel stil liggen met mn ogen dicht terwijl de kids op bed een filmpje aan t kijken waren nog een broodje naar binnen kunnen werken. Wel met mn ogen dicht. Daarna gaan slapen en mijn man heeft bij thuiskomst de kids mee naar beneden genomen. Het ergste duizelen was over maar ik was helemaal op. Dus ben blijven liggen. Uiteindelijk een hele goede avond en nacht gehad. Maar tegen 5 uur begon alles weer te duizelen ondanks dat ik nog in bed lag en net wakker werd. Besloot dus te blijven liggen en hopen dat t over was tegen de tijd dat de kids wakker worden. Helaas was dat minder waar.

Net als de dag ervoor alles gedaan met tussendoor veel overgeven. Maar goed. Kids moeten wel eten. Dus moest wel. Ook heb ik de gok genomen dat mijn schildklier medicatie en mama vitamines lang genoeg binnen zouden blijven om verteerd te worden. Helaas was niets minder waar en voor t eerst heb ik kunnen proeven hoe die visolie in de mama vitamines smaakt. Ughhhh :o Gatverdegatver!!!

Wat waren de kindjes ontzettend lief en behulpzaam. Kon ik ze de laatste tijd wel achter t behang plakken door alle ruzie en geschreeuw en gedoe. Kon ik ze nu wel opvreten. En zo was het voor ik t wist weer tijd voor de middagdut. En had ik het gehaald. Want nu alleen nog wachten tot ml thuis komt en alles van mij over kan nemen. De tocht naar boven zorgde echter wel weer tot meerdere maaglegingen op t toilet. Maar had wat gesneden fruit en zout stengels mee naar boven genomen. Gezellig samen nog een filmpje gekeken. Ze hebben een klein beetje tegen gesputterd met slapen gaan maar ook het slapen gaan ging gelukkig vrij vlot. 's avonds nam ml het weer over en het is weekend!!!
En daarmee ook t einde van week 9 op naar de 2 getallen weken. En hopen dat al dit geweld geen consequenties heeft voor BIB.

Week 10+11

Niet zo gek veel te melden mbt de zwangerschap. Ik kan niet veel anders dan overleven de laatste weken. De draai aanvallen blijven maar komen. Soms gaat het een paar dagen goed en dan weer bagger. Ik begin mij ondertussen een slechte moeder te voelen omdat ik gewoon echt amper wat kan doen ivm de draaiaanvallen. Als ik door de draaiaanvallen door de kleintjes verzorg dan moet dat vergezeld met een emmer om in te spugen. Ik kan de deur niet uit om leuke dingen te doen met de kleintjes. En ik begin mij ondertussen ongerust te maken over mijn schildklier waarden. Gezien ik de schildklier hormonen slik maar zeer waarschijnlijk ook weer uitspuug. De baby kan hierdoor schade aan de hersenen oplopen als het een tekort aan schildklier hormonen krijgt via mij. En het kan zelfs uitlopen in een miskraam. Dus ondanks dat ik deze keer een vroege echo met een mooi kloppend hartje had. Maak ik mij meer zorgen dan bij de jongens om dit kleintje. En tegelijk voel ik mij dus heel lullig tegenover de jongens. Weer naar de huisarts geweest en die vond het wel belangrijk dat een KNO arts nu even gaat kijken naar hoe en wat omdat het al ruim een maand duurt. Daar kan ik volgende week woensdag na de echo terecht. Dus woensdag een mooie volle dag. Begin vd week ook nog even bloed prikken voor mijn schildklier, de verloskundige en ook nog iets met bezinking vd huisarts. Hopen dat ik nog bloed overhoud :p

Oh ja de jongste heeft ook nog waterpokken gehad aldus de huisarts. Al betwijfel ik dat omdat de vlekjes alleen heel dik bezaaid op de onderarmen benen en mond zaten en voor de rest nergens.

Op naar betere weken

Week 12

Afgelopen weekend heerlijk sinterklaas gevierd met de kleintjes. Wel blij dat die beste man weer t land uit gaat :p

Maandag bloedgeprikt voor de schildklier, bloedstolling ivm de rode plekjes die opeens op mn been kwamen en alles vd verloskundige. In totaal 7 buisjes bloed. Pfff. Ik had de kleintjes mee bloed prikken. En de oudste stond er bijna letterlijk met z'n neus op. Haha. Doet dat niet pijn mama? Nee hoor. Geboeid bleef hij kijken hoe buisje voor buisje vol liep met mijn bloed. Toen ik klaar was vroeg hij nog een keer. Maar deed dat niet pijn mama? Nee hoor, vertelde ik m. Zo'n naald is zo scherp gemaakt dat je er niets van voelt, vertelde ik hem. Nou ik wil nooit geprikt worden door zo'n naald hoor mama. *gniffel* dus ik vertelde hem dat dat ook niet hoeft zolang hij lekker gezond blijft.

De rest van de dag ging ook behoorlijk goed. Pas s avonds kwamen de draai duizelingen weer.

Dinsdag mocht mijn jongste mannetje voor het eerst naar de PSZ en wat deed hij het goed. Geen gehuil bij afscheid en toen ik m ophaalde hele verhalen dat hij mee mocht hebben de verjaardagskaarsjes uitblazen. De oudste vertelde dat de jongste van een fiets was gevallen. En dat hij hem heeft opgeraapt en een kusje heeft gegeven en vervolgens heeft gevraagd of ze wat anders zullen doen en of hij samen met hem op de wip wilde. Dat wilde hij wel en dus gingen ze op de wipwap. *smelt*

En dan woensdag 'de dag' eerst de jongens naar schoonouders gebracht met mijn man. Daarna controle bij de VK. Alle waardes waren goed. Alleen gaan ze nu overleggen of ik gedeeltelijk of volledig onder controle moet bij de gyn. Gezien ik tegenwoordig ook anti TSH receptor antistoffen heb mbt mijn schildklier. Dat wist ik, maar de internist had dus gezegd dat ik dit met 0,8 zo laag had dat het geen gevaar zou leveren aan een kindje tijdens de zwangerschap. Anders had ik er niet voor gekozen nog eens zwanger te raken. Affijn. Hoop dat een paar extra controles bij de gyn t enige is en ik voor de rest lekker onder controle vd VK kan blijven. Ik wil immers wel gewoon thuis kunnen bevallen als ik en de baby verder gezond zijn.

Daarna even wat boodschappen gedaan samen en daarna naar het echo centrum.

Daar hebben een heerlijke echo gehad van een zo ver te zien is een gezond minimensje. Met een meisjes NUBje wat ik er zo van kon zien. Dus na de gendermaker test de bakingsoda test en de NUB theorie is het 3-0 voor een meisje. En dan nu dus afwachten tot de geboorte of het klopt :) Verder was ik volgens de echo 2 dagen verder. Alleen ik heb gevraagd of ze de datum wilde laten staan, want ik vind 17-6-17 net zo mooi en 15-6 zijn al 2 mensen die ik ken jarig waaronder mijn moeder. Dus ondanks ik niet in de waan leef 17-6 of zelfs 15-6 te halen gezien ik al 2x een week eerder bevallen ben. Vind ik 17-6-17 gewoon leuker. Bij t echo centrum hebben ze de datum onveranderd gelaten maar de metingen wel doorgestuurd naar de VK, die mag dan verder zelf bepalen wat ze met de datum gaan doen.

Na de echo door naar de KNO, mijn gehoor is helemaal perfect. Maar dat wist ik al :p daarna hebben ze een heleboel vragen gesteld en uiteindelijk mijn ogen oren en keel geïnspecteerd. Maar ook dat zag er allemaal heel mooi uit. Gezien de zwangerschap kunnen ze weinig andere tests doen. Krijg nog wel eind december een test waarbij de warm water in mijn oren spuiten om duizeligheid op te wekken als test. *ril*

'S avonds de jongens verteld dat ze een broertje of zusje krijgen.

Donderdag een rustige ochtend ingelast en 's middags de jongens weer naar de psz gebracht. Een kaartje in elkaar gefreubelt om aan familie en vrienden van de zwangerschap te vertellen. Die kaarten komen als t goed is dinsdag binnen. 'S avonds was ik helemaal gesloopt en kon ik werkelijk niks meer. Vrijdag een pyjama dagje ingelast met de jongens en heerlijk hun middagslaapje meegepakt. Wel nog duizelig maar begin me weer mens te voelen. De oudste begon vandaag over mijn buik te wrijven en vertelde dat mijn buik al een beetje dik begint te worden. Al zie ik dat zelf nog niet zo :p zal morgen eens een foto maken. Want dat heb ik nog steeds niet gedaan deze zwangerschap. En even later vertelde hij dat hij de baby voelde schoppen. Wat natuurlijk nog helemaal niet kan, maar ik heb m maar in de waan gelaten. Weer een smeltmomentje.

En daarmee is er alweer een zwangerschapsweek om.

Week 13

Afgelopen weekend gingen de jongens bij mijn moeder logeren. Zondag heb ik het kaartje voor de bekendmaking eerst aan mijn moeder gegeven. Die vroeg als eerste of we deze keer een meisje hebben gemaakt *zucht*. Waarom zouden we? Een 3e jongen is namelijk net zo leuk, wellicht zelfs leuker voor de jongens. Daarna naar so's om te dobbelen voor sinterklaas. Daar hadden we het kaartje met de bekendmaking als dobbel cadeautje ingepakt. Het grappige was dat het 1 vd laatste cadeautjes was die werd uitgepakt. Door iedereen gefeliciteerd en hele blije reacties. De maandag ook mijn broertje en nog een paar vriendinnen op de hoogte gesteld gezien ik die niet op korte termijn zou zien via een berichtje met de aankondiging erin.

Lichamelijk ging de week heel goed. Geen last meer gehad van duizelaanvallen. Dus waarschijnlijk toch de schildklier waarden als boosdoener? Wel meerdere dagen knallende koppijn. Maar dat had ik de afgelopen zwangerschappen ook. De oudste was zo blij met de komst vd baby dat hij tegen zijn beste vriend vd psz vertelde dat mama een baby in de buik heeft en dat wordt een broertje of zusje. Ook heb ik de jongens gevraagd wat ze het liefst willen. Allebei willen ze een broertje. Ik vroeg de oudste... Maar wat nou als het een zusje wordt? Nou dan hebben wij maar lekker pech antwoordde hij. Ha ha ha.

Woensdag kwamen de bestelde kaarten eindelijk binnen, dus snel geadresseerd en ook de rest van de familie via dat kaartje op de hoogte gebracht. Vrijdag mijn ene oma helemaal emo aan de telefoon. Zo leuk dat ze ondanks dat het alweer de 3e is nog zo ontroerd is van de komst van een achterkleinkind.

Week 14

Zaterdag mijn Duitse oma aan de telefoon ook zij was helemaal ontroerd en blij met het nieuws van haar alweer 6e achterkleinkind. Die heeft er straks evenveel kleinkinderen als achterkleinkinderen. Afhankelijk van wat wij krijgen misschien ook nog eens dezelfde jongen meisje verdeling. Later op die dag ook de bekendmaking op Facebook gezet door middel van een video om ons 11 jaar samen zijn en de komst van de kleine. Ik heb echter het idee dat sommigen alleen feliciteerden om het samen zijn en t filmpje niet hebben afgekeken en dus geen idee hebben dat ik zwanger ben. Zo zie je maar weer hoe onnauwkeurig sommigen naar berichten op FB kijken. Verder 's avonds wezen wokken met ons gezin. En ik kan nu officieel kikkerbillen eten van mn bucketlist afstrepen :p

De rest van de week stond een beetje op de kop. De oudste is namelijk wennen op de basisschool. Dus elke ochtend de wekker en niet tussendoor kunnen slapen op sommige dagen. Erg moe dus maar weer geen duizelaanvallen en ook geen hoofdpijn. Wel begin ik mij wat zorgen te maken omdat ik de baby volgens mij al 1,5 week niet meer heb voelen trappen. Maar wellicht dat mijn bm een groeispurt gemaakt heeft en t kleintje simpelweg teveel ruimte heeft? Nog een week wachten en dan gaan we weer hartje luisteren. Kan niet wachten. Hopelijk doet ie t nog gewoon.

Aan het eind vd week heeft de oudste afscheid genomen van zijn beste vriendje op de psz. Ze gaan helaas allebei naar een andere school. Ik heb hem een kaartje laten geven met een boodschap voor zijn vriendje en mijn tel nr. Wie weet zien ze het zitten de jongens af en toe samen te laten spelen. Zou wel leuk zijn. De jongens zijn namelijk echt 2 handen op 1 buik. Over buik gesproken. Mijn buik is met nu bijna 15 weken gewoon nog helemaal niet zichtbaar :o Vrijdag allemaal zo gesloopt en de oudste ondertussen snikverkouden dat we er een pyjamadagje van gemaakt hebben. Lopen we de trap af zegt de oudste.. Mama er staat een man voor de deur. Dus ik kijk en heeft ml de kratten binnen voor de deur neergezet ipv buiten.. Grrrrr... Stond ik daar in mn pyjama en pandaogen kratten uit te wisselen :-/ en lag er ook nog eens een boxer van ml onder de kratten. Echt... Mannen! Anyway de rest vd dag lekker rustig aandoen en dan op naar alweer week 15. Nu dat iedereen op de hoogte is van mijn zwangerschap ga ik ook onder mijn oude BB account verder schrijven. http://www.babybytes.nl/vip/alyne

Voor de dames op mijn oude profiel tijdens het zwanger worden en de eerste weken heb ik geschreven onder dit account omdat ik veel ondertussen in het echt ken en ml en ik het echt tot de termijn echo alleen onder ons wilden houden. http://www.babybytes.nl/vip/Musketi