Ze is geboren!

Jahoor! Ze is er! Wat zijn we enorm blij met ons kleine meisje en zusje. Hierbij mijn bevallingsverhaal.
Zondag was ik 38,3 weken zwanger en het rommelde al een paar dagen met oefen weeën. Mijn dochter had koorts en kon niet slapen. Ze moest vreselijk huilen en had snachts alweer 39,6 graden koorts, dus toch maar een zetpil gegeven en bij ons in bed gelegd. Toen kon ik niet meer slapen en ben er maar uit gegaan. Ik kreeg het idee dat de weeën regelmatiger werden en ben ze gaan timen, een uur lang ongeveer elke 10 minuten een wee. Het was 2 uur snachts en heb toch mijn man maar wakker gemaakt. Toen hebben we samen het bevalbad opgeblazen en vol laten lopen. De weeën kwamen steeds korter op elkaar, zat op zo'n 7 minuten tussen de weeën, dus de verloskundige gebeld. Die zei dat als ze om de 5 minuten waren, ze zou komen. Ook mijn moeder gebeld die ook kraamverzorgende is. Ben lekker in bad gegaan, het was nog prima te doen zo. Om 5 uur werden de weeën intenser en kwamen ze sneller op elkaar dus kwam de verloskundige. Ik had 4 cm ontsluiting dus dat ging goed. Helaas moest de verloskundige nog naar een andere bevalling. Ze zei dat ze om 7 uur terug zou zijn, en als het snel zou gaan of ik vragen had dat ze dan eerder terug zou komen. Ik ben weer in bad gegaan en de weeën werden steeds heftiger. Mijn man is erbij gekomen en die kon me in mijn rug duwen, dat verlichtte de pijn wel iets. De weeën waren pijnlijk, maar doordat ik deze keer niet in een weeënstorm terecht kwam vond ik het goed te doen. Ik kon tussen de weeën door lekker ontspannen in bad. Iets voor zessen werden de weeën wel erg pittig en kwamen ze ook steeds dichter op elkaar, dus de verloskundige gebeld dat ze terug moest komen. Dat was maar goed ook want niet veel later kreeg ik persdrang en heb ik het hele bad volgescheten. Aan mijn man de taak om de poep weer uit het bad te scheppen. Ik voelde dat het hoofdje er al aan kwam. Met een flinke pers kwam de helft van haar hoofdje er uit. Toen bleef ze even hangen. De verloskundige moedigte me aan om te stoppen met persen en haar al zuchtend geboren te laten worden. Bij de volgende week zuchtte ik haar naar buiten en pakte mijn man onze dochter aan! Nadat de verloskundige haar had bevrijd van haar navelstreng kreeg ik haar op mijn borst. 6:27 is ze geboren. Het was gelukt! Wat was ze mooi!
Na een tijdje zijn we uit bad gegaan, naar de bank. Daar is de placenta geboren. Ik was helemaal niet uitgescheurd dus hoefde gelukkig geen hechtingen. Onze kleine meid ging meteen drinken aan de borst, wat een sterke dame! Ze woog net geen 3 kg, een kleintje dus, maar toch een halve kilo zwaarder dan ons eerste kindje. Omdat de bevalling zo snel ging kreeg ik wel veel last van naweeën, zo pijnlijk dat ik ervan moest overgeven. Dat was erg vervelend, maar voor de rest kijk ik terug op een hele mooie, relaxte bevalling. Ook mijn herstel gaat zo veel sneller zo zonder hechtingen. Ik ben super blij en God dankbaar dat ik op deze manier thuis kon bevallen. Ik hoop dat mijn positieve bevallingsverhaal moed geeft aan mama's hier die nerveus zijn voor de bevalling.