Alles ging zo goed tijdens mijn zwangerschap, maar nu loopt toch even alles anders dan verwacht. Afgelopen donderdag had ik een reguliere check bij de verloskundige. Alles was goed: bloeddruk, hartslag, baby beweegt lekker. We zaten een beetje te kletsen over de thuisbevalling, toen ze vroeg of ik nog klachten had. Ik zei dat het eigenlijk heel goed gaat, dat ik nog zoveel kan doen en dat het ook wel meevalt hoe onhandig die buik is, maar dat ik wel een beetje jeuk aan mijn handen en voeten heb. Dat vind ze toch wel iets om even te laten checken bij het ziekenhuis, niks om me zorgen over te maken, maar het zou kunnen duiden op zwangerschaps cholestase.
Gelukkig was mijn man toevallig vrij die dag en was hij mee op de afspraak. We hebben even gelunched en toen meteen door naar het ziekenhuis. We hadden verwacht in een half uurtje weer buiten te staan, maar ik werd aan de ctg gelegd en er werd bloed afgenomen, en toen was het wachten wachten wachten. Uiteindelijk kregen we de uitslag in het kamertje van de verloskundige. Het was toch goed opgemerkt, mijn gal waarden waren te hoog. Daarom zou het beter zijn de bevalling in te leiden met 37 weken.
Dat was wel even slikken. Gelukkig gaat het allemaal goed met mij en de baby, maar om te voorkomen dat er wat mis gaat, is dit toch echt de beste optie. Maarja dat is aanstaande maandag al! Nu is alles in een stroomversnelling beland. Snel nog even de laatste dingetjes in huis op orde, spulletjes kopen die nog missen, bevalplan checken, kraamzorg op de hoogte brengen, en even verwerken wat er nou allemaal is gebeurt.
Donderdag was ik best wel teleurgesteld dat onze ideale bevalling niet door kon gaan, en dat er blijkbaar toch nog iets mis is gegaan. Nu heb ik het al aardig een plekje kunnen geven, en heb er eigenlijk wel zin in om ons meisje te ontmoeten! En het aftellen naar de uitgerekende datum is ineens ook niet meer aan de orde. Dinsdag is ons kleine meisje er 😍
reacties (4)