Ik ben vanochtend 4 sept om 5:32 uur bevallen van een prachtige zoon genaamd Yasin! Hij weegt helemaal precies 4000 gram! We waren al rond half 11 vanochtend thuis en hij doet het prima. Hij is super tevreden en drinkt goed aan de borst.
Ik werd gisteren 3/9 vanaf 11 uur ochtend opgenomen in het ziekenhuis en heb in het totaal van 13 t/m 21 uur 3 tabletjes gekregen om de ontsluiting op gang te brengen. Om 13 uur toen ze wilden beginnen had ik gelukkig al 1 cm, dus dat was een fijne verrassing. Daarna om 21 uur had ik 2 cm. Ze wilden dat ik overdag ging bevallen dus wilden tot vanochtend wachten met vliezen breken. Toen ineens begon ik best heftige weeen te krijgen en ik kon er helemaal niet meer van slapen. Dus om 1 uur vannacht naar de verloskamers voor CTG en inwendig onderzoek. Had ik een ruime 2 cm, dus de weeen deden wel wat. Ze besloten toen toch maar voor vliezen breken. Nou, toen barstte het pas echt los! Om 2 uur werden vliezen gebroken en de weeen werden super heftig. Ik kon amper meer lopen. Toen tegen half vier had ik 5 cm en toen ineens om half 5 bijna 10! Ik mocht persen maar toen begon de ellende. Hij bleef vast zitten en kwam niet voorbij de 'bocht'. Elke perswee was hij er bijna en dan verloor ik de kracht en zakte hij terug. Aan zijn hoofdhuid zat een draadje bevestigd die de hartslag in de gaten houdt en die begon ook erg laag te zakken bij elke perswee. Dus moest ik een paar persweeen wegzuchten, wat een vreselijke opgave is! Toen was ik al bijna 3 kwartier aan het persen, en de persweeen volgde elkaar zo snel op dat ik en de baby bijna geen pauze hadden!
De gyn wilde gaan overleggen wat ze moesten doen (helpen met bijv tang.pomp of keizersnede) en toen ze kwamen om het te overleggen kwam zijn hoofdje tevoorschijn!!! alhamdulillah, God zij geprezen! Ik heb echt alles op alles gezet. Helaas bleef toen zijn schouder hangen en moesten ze met zijn tweeen hem zien te draaien. Hij heeft daar nu een hele blauwe arm aan overgehouden maar gelukkig is het helemaal goed afgelopen. En ik ben niet ingescheurd of geknipt! Wel helaas zeer pijnlijke aambeien van die helse persweeeen...
Wij zijn zo dankbaar voor dit kleine wonder, en ik ben zo blij dat hij het helemaal goed doet! Hij is super rustig en volgens mij zelf ook nog een beetje beduusd van de bevalling en dat lange gepers!
Ik ga weer even van hem genieten. Ik heb een foto geplaatst op mijn profiel van dit wonder!
reacties (0)