Bevallingsverhaal

In de ochtend worden mijn man en ik wakker.
Ik voel wat warms tussen me benen lopen, niet veel maar wel genoeg om me te laten twijfelen.
Mijn man pakt een hamddoekje en ik deb het droog.

Ik moest om 9:00 toch al naar de verloskundige, dus belde ik niet en wachte af tot de afspraak om te horen wat kum der van vinsen
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen begonnen de krampen wat te komen...
Ik vertel de verloskundige over het vochtverlies en de krampen. Na het maken vam eem echo is ze wat sceptisch, der zat nog zoveel vruchtwater bij de baby.
Ze besluit een monster te nemen. Omdat ik ook al beste krmapen heb besluiten we te wachten in het ziekenhuis op de uitslag.

Mijn man belt zen werk om te zorgen dat hij in oedergeval kan weg blijven tot de uitslag.
We gaan in het restaurantje zitten en gaam wat eten. In eens heb ik weeen van een minuut lang om de 6 minuten.
Na een uurtje wachten lopen we weer naar de afdeling. En worden we opgeroepen.

Ja hoor het is vruchtwater, me vliezen zijn gescheurt. Ze doet een inwendig onderzoek en ik blijk 3cm te hebben.
Ik mag blijven en naar de verloskamer.
Gelukkig hadden we de vluchtkoffer in de auto, voor als we ergens anders waren het moment dat het starte.

Terwijl ik op de verloskamer lig haalt mijn man de spullen op. Maar me weeen werden wat minder.
In eens waren ze bijna weg en kwamen ze om het half uur.
We stellen ons in op een lange zit.

Tot in de middag 3 uur voel ik ineens een hele hele hele sterke wee en breken me vliezen.
En bam de weee stopte niet en werd een weeenstorm.
Na een uur heb ik gigantsche persdrang. Ze besluiten te kijken en ik zit op 6 cm....
Shitzooi......dat word nog een hele tijd persweeen weg zuchten.
En omdat er geen pauzes meer tussen zitten besluiten we een ruggenprik te nemen.
Zo kunnen we in ieder grval de weeen weer opvangen en weg zuchten.

Maar omdat die persdrang zo bleef kon ik niet goed stil zitten. Me hele lichaam trilt.
Na 2 keer mis prikken, word ik helemaal gek van de drang om te persen....
Ik draai me op me rug. En zeg :'stop de baby komt' en leg me benen open.
Nee dat kan niet zegt te dokter. Maar zodra ze tussen me benen kijkt ziet ze het hoofdje al.
Okee we gaan toch wel bevallen zegt ze.
Ik pak me benen bij elkaar en druk de baby der uit na 2 x persen.

Daar ligt de baby dan op me buik. Benieuwd naar wat het is. Een meisje!! Super blij en gelukkig lig ik daar met me dochter op me buik.
Helaas wel wat uitgescheurt maar dat nemen we voor lief.

Na een uur bellen we iedereen op en vertellen het nieuws.
Ondertussen merk ik dat ik steeds meer last krijg van hoofdpijn en duffer word.
De verpleegsters zeggen me te gaan slapen. Zo mag ik niet naar huis....
Na een uurtje te hebben geslapen word ik weer wakker. En is de hoofdpijn nog veel erger geworden.

Ik moet een nacht blijven, na een rustige nacht waar in ons meisje 2x kwam voor voeding worden we weer wakker. En is de hoofdpijn nog veel erger geworden.
De gynecoloog komt even kijken en blijkt dat bij het zetten van de ruggenprik er een lek is gekomen in me ruggenmerg
Ik verlies hersenvocht en moet een bloedpatch.

Ik word weg gereden naar een behandelkamer waar ze bloed uit me arm prikken em vervolgems in me rug stoppen.
Na 6 uur lang stil liggen, mag ik weer bewegen en is de hoofdpijn helemaal weg.
Ik mag naar huis! Heerlijk.

Nu enorm moe van de gigantische stortbevalling. Die uit het niets heel snel ging
We genieten enorm van ons lieve meisje
En het herstel gaat super