Hoop
Toch eens even een blogje schrijven...
Misschien helpt het wel om het even kwijt te kunnen.
Een jaar en 7 maanden proberen, met twee miskramen
als resultaat. Nog een maandje en het is alweer een
jaar geleden sinds de tweede (mislukte) zwangerschap.
Ik probeer hoopvol en positief te blijven, maar
sommige dagen vallen me zwaar. Zoals vandaag dus.
Moeten we nu misschien eens starten met onderzoeken?
Denken aan medische hulp?
Moeten we het nog even aanzien en wachten?
Ik weet niet goed hoe het nu verder moet. Ik probeer
er niet te veel mee bezig te zijn, maar dat is niet altijd
gemakkelijk.
Elke keer als ik opnieuw ongesteld ben geworden,
probeer ik mezelf er bovenop te helpen.
Elke keer weer opnieuw... Eerst die slag in mijn gezicht
en dan snel proberen focussen op andere
toekomstplannen. Vermoeiend. Soms behulpzaam.
Maar vooral triest...
Maar we blijven een sprankeltje hoop hebben...
Op een zekere dag zal het eindelijk mijn beurt zijn.
reacties (0)