Whaaah... wat een chaos

Normaal gesproken ben ik helemaal niet van de chaos in mijn hoofd en in mijn huis, maar nu................ WAT EEN CHAOS overal. Al wel begonnen met opruimen. Doe het maar stukje voor stukje en dan komt het vast goed. Boven is inmiddels weer zoals het hoort, nu beneden en de zolder nog. Maar met dit weer toch echt geen zin om heel hard aan het werk te gaan in huis. Dus nu maar even lekker buiten met de laptop. De kleine man ligt lekker op bed dus die vermaakt zich daar wel even met slapen.

Hoe de chaos is ontstaan. Geen idee, maar hij is er wel. Ik denk gewoon een beetje te ruk met andere dingen en niet met orde houden. Nu is het daardoor dus ook chaos in mijn hoofd en wil ik alles weer even op orde brengen. Als ons huis weer netjes is dan heb ik ook wel weer rust. Daarnaast ook nog een paar dagen overtijd en daarmee dus hoop op een volgende zwangerschap. Vandaag tot de conclusie gekomen dat het toch niet zo was en meteen ongesteld geworden. Dat was even balen, maar geeft wel duidelijkheid voor deze maand en we wachten geduldig de komende maand weer af. Bij de eerste ging het best snel, maar heb nu ook het idee dat je minder kansen hebt, want je bent 's avonds ook gewoon niet altijd even fit meer :p. We zijn gewoon nog even geduldig.

Verder gaat het prima. De kleine man stapt lekker in de rondte en vermaakt zich op het moment weer redelijk goed zelf. Lekker buiten in de zandbak is toch wel zijn favoriet. Dat komt met dit weer helemaal goed uit, want dan hebben we geen kind aan hem totdat hij er uit moet. Dan kan de hele buurt meegenieten van het feit dat hij het er niet mee eens is. Moet ik me  daarvoor schamen? Ik doe het maar niet, want dan wordt het nog lastiger. Ze moeten maar begrijpen dat hij het nog moet leren. De reacties van buren zijn ook nog niet vervelend. Ze vinden dat we het goed doen en we krijgen te horen dat we heel duidelijk naar hem zijn en niet toegeven aan wat hij wil en dat wij de baas zijn. Nou dat vat ik maar op als een compliment. Zo was er ook een buurvrouw die zei: Jullie voeden met veel discipline op, dat zie je maar weinig meer tegenwoordig. Steek ik ook maar in mijn zak als een compliment. Ons kereltje heeft ook gewoon duidelijkheid nodig anders gaat hij echt met je aan de haal en ben je zijn slaafje. Dat is wel het laatste wat we willen.

Sinds gister is manlief weer buiten de deur aan het werk sinds 5 maanden en dat is wel weer even wennen. Voor onszelf, maar ook voor Daan. Hij loopt de hele dag al papa te zoeken. Nou je kunt het zo gek niet bedenken of hij heeft gekeken of papa misschien daar zit. Grappig om te zien, maar ergens toch ook wel weer zielig ofzo.

Vanmorgen probeerde Daan het woord hagelslag te zeggen. Dat klonk erg lief. Hij wees aan dat hij de hagelslag wilde. Dus ik zeg: Ja, jongen jij mag hagelslag op brood. Roept hij nog drie keer die, die, die. Ik zeg ja, dat is hagelslag. zegt meneer me gewoon na. Dat was even een schrikken. Dat had ik echt niet verwacht.

Verder gaat alles zijn gangetje wel.