Update

Na een heftige periode hier even een update:

Mijn vorige cyclus is een beetje vreemd verlopen, dus weet nu ook niet heel goed waar ik aan toe ben.

Vorige maand had ik al allerlei signalen dat ik zwanger zou kunnen zijn, maar bleef negatief testen. Dat vond ik raar....

Een collega die nergens vanaf weet, vraagt aan mij: ben je zwanger, want als ik je zie moet ik daar aan denken. Nu gebeurd het wel vaker dat zij haar vermoeden uitspreekt dat een andere collega zwanger is en dan blijkt dat een aantal weken ook echt te kloppen. Dus ik dat: wie weet. Ik heb toen niks gezegd, want vond en vind het niet echt nodig dat zij weet dat we er mee bezig zijn, maar dat even terzijde.

Na vier testen, die negatief bleven en een menstruatie die uitbleef, toch de huisarts maar gebeld... Ik zou terug gebeld worden tijdens het telefonsich spreekuur. Mmmm.... niet nagedacht dat als je werkt, dat het niet altijd handig is om over dat soort dingen teruggebeld te worden, maar ja, dat was dan even niet anders.

Huisarts belde: ik de situatie voorgelegd. Krijg ik echt een algemeen verhaaltje terug. Of het gewenst zou zijn, Nou dat is het zeker! Ik moest nog een week wachten met opnieuw testen, want het kan ook maar zo dat je een keer een cyclus overslaat. Nou dat heb ik nog nooit gedaan de afgelopen 10 jaar, dus het lijkt me sterk en wel heel toevallig dat dat dan nu wel het geval zou zijn. Maar dat was het enige wat ik kon doen en ik moest me er maar niet te druk om maken. Een week wachten is wel heel erg lang dan, maar goed ik wilde niet nog een keer een negatieve test in handen hebben. Dat blijft dan spannend!!!!

Onderwijl bleef ik wel van alles voelen en ik voelde me ook zwanger. Die vrijdag kon ik het niet laten om te testen eigenlijk (maar het mocht woensdag pas, als we die week wilde wachten). Mijn man wilde ook echt tot die woensdag wachten, daar heb ik me toen toch maar bij neergelegd, maar het gevoel dat het raak was bleef en ook de signalen die ik had ontvangen. Het enige verschil was, dat ik vrijdagmiddag ineens heel erg zin in koffie kreeg en dat had ik al dagen niet meer gedronken omdat ik er geen zin in had en als ik het uit gewoonte wel deed dan werd ik niet lekker....Maar de zin in koffie bleef dus toch maar een bakje genomen en dat ging goed, niet misselijk en beroerd, maar dat zou nog kunnen.

Zaterdagmorgen werd ik wakker en toen was de spanning van mijn borsten af en ik dacht: NEEEEEEEE!!. Kort daarna kreeg ik ook kramp in mijn buik alsof ik ongesteld moest gaan worden. Toch bleef ik hopen dat het niet zo was, want ik had al heel veel ongewone dingen gevoeld de afgelopen dagen in dat gebied en het eerste keer dus ik weet ook niet wat normaal is. Na een paar uur was ik toch ongesteld en echt heel erg. Dat heb ik nog nooit gehad zo, met zoveel stolsels. En daarbij was ik dus nu een week overtijd en dat heb ik ook nog nooit gehad. Hooguit een keer 2 dagen, maar geen 7. Allemaal heel raar, maar in het weekend kun je de huisarts ook niet bellen en de huisartsenpost leek me ook niet. Dus ik gewacht tot maandag met bellen.

Maandag huisarts gebeld en de nieuwe situatie uitgelegd... Wederom moest ik me geen zorgen maken en ik was gewoon overtijd.... Ik geloof dat zelf niet zo en ben ook echt even goed van slag geweest.... Ik twijfel nog steeds of er toch iets geweest is, maar daar zullen we niet meer achterkomen. Wel een echo laten maken om te kijken of alles goed was. En het zag er goed en schoon uit...

We hopen dat het deze ronde wel gaat lukken en dat we over een paar weken hier neer kunnen zetten dat we in blijde verwachting zijn.