Bevallingsverhaal

Het lezen hiervan is uiteraard op eigen risico:)

Dinsdag 5 juli moest ik op controle bij de VK. Daar vroeg ik wanneer er eventueel gestript kon worden. Ik liep al weken met harde buiken en voorweeën die maar niet door wilde zetten. Strippen doen ze bij ons pas vanaf week 41 of als je echt al goede weeën hebt.

Toen we verder aan het kletsen waren en mijn verhaal over de slapeloze nachten weer aanhoorde, zat het de VK niet lekker. Op deze manier zou ik nooit de bevalling gaan halen, tenminste, ik was zo moe door het gebrek aan slaap. Mn VK belde met het ziekenhuis, legde uit wat er speelde (ook de hele voorgeschiedenis in deze zwangerschap) en kon me vertellen dat ik de volgende dag zou worden ingeleid. Dat was even schrikken, maar wel een fijn vooruitzicht.

Ik moest me wel meteen even melden in het ziekenhuis. Na wat vragen en een gesprekje mocht ik zelf kiezen of ik nog thuis wilde slapen of in het ziekenhuis met een slaapmiddel. Ik koos voor het eerste. Nog 1 nachtje samen met Fenna en manlief.

Om 6.30 mocht ik naar de afdeling bellen hoelaat we ons mochten melden. Maar helaas lag nog alles 'vol' en moest ik om 9.15 terugbellen. Wat gaat die tijd dan langzaam zeg! Om 9.15 teruggebeld maar nog steeds lag alles vol:( Dat was niet waar ik op hoopte. Ik moest mn telefoonnummer achterlaten en zij zouden mij tussen de middag terugbellen. Ik vroeg nog of het uberhaupt wel die dag zou worden want ik zat ook met oppas voor Fenna en mn man zat natuurlijk met mij te wachten terwijl hij anders gewoon had kunnen gaan werken. Maar daar had ze geen antwoord op.

Dus manlief toch maar naar zn werk gestuurd, ik zou hem wel bellen als ik weer wat had gehoord. Hij was nog geen 5 minuten de deur uit toen het ziekenhuis alweer belde... Ik mocht tóch meteen komen. Ik besloot mn man maar gewoon op zn werk te laten, zo'n vaart zou het toch niet lopen. Dus met mn moeder en Fenna naar het ziekenhuis.

Om 11.00 werd ik meteen aan het CTG gelegd en dat zag er allemaal goed uit. Om 12.15 heb ik mn moeder en Fenna maar naar huis gestuurd. Om 12.30 kwam er een gyn om gel in te brengen. Ik heb daarna mn man maar gebeld dat hij zoetjes aan naar het ziekenhuis kon komen. Om 13.30 was hij bij mij en hebben we wat geklets en tv gekeken.

Om 16.00 braken mn vliezen uit zichzelf. De krampen werden ietsjes erger en netjes regelmatig maar ik noemde dit nog zeker geen weeën. Om 19.00 is mn moeder nog even langsgeweest, maar waren de krampen niet veel erger geworden, ik kon ze nog met gemak wegslikken zonder dan moeders en mn man het doorhadden:)

Om 20.30 kwam de verpleegkundige vertellen dat er een gyn kwam kijken of ik al ontsluitng had, zoniet werd ik overgebracht naar een andere afdeling om even te gaan slapen. Ze had haar hielen nog niet gelicht of de echt weeën begonnen! Niks niet lekker slapen maar aan de bak moest ik! Om 20.45 zijn dus de echt weeën begonnen.

Na een uurtje werd ik overgebracht naar een grotere verloskamer. Omdat er wisseling van de wacht was, kwam er pas om 22.50 iemand bij me kijken. Die constateerde 5cm ontsluiting maar kon me meteen vertellen dat het héél snel ging. Ze moest nog even 5 minuten weg maar zou dan terugkomen en niet meer weggaan. Toen ze terug kwam had ik al persweeën maar zat nog niet op volledige ontsluiting.

Bij 8cm moest ik toegeven aan de persweeën en meepersen. Maar wat een hel, als je nog niet op 10cm zit! De laatste 2 cm heeft ze me moeten helpen. Er zit dan nog een 'randje' wat ze weg heeft moeten halen met haar vinger.

Ik heb geschreeuwd van de pijn. Iets wat ik bij Fenna totaal niet gedaan heb. Ik had geen kik gegeven maar nu? Ik had zo'n pijn, verschrikkelijk!!!

Maar na 13 minuten persen was Thijs daar dan! Om 0.08, dus net na middernacht!! Het eerst wat ik deed was mijn excuus naar de dames maken dat ik zo geschreeuwd had. Ik vond dat zo erg!

Thijs mocht lekker bij me liggen toen er werd gekeken of ik gehecht moest worden. Ik had zelf het idee dat ik van voor tot achter gescheurd was maar ik had maar 1 klein scheurtje wat geen hechting waard was!

Thijs deed het direct heel goed. Hij scoorde 8,10,10 op de apgar en bij het aanleggen heeft hij aan beide borsten gezogen. Na een lekkere douche werden Thijs (inmiddels aangekleed) en ik naar de kraamafdeling overgebracht. Van slapen kwam natuurlijk niks, ik heb alleen maar naar Thijs gekeken.

Na het ontbijt en een paar controles mochten we lekker naar huis.

Ik vind het wel heel erg jammer dat de borstvoeding niet is gelukt. Thijs wilde maar niet aan de borst, verzette zich hevig en heeft dus na het eerste aanleggen 36 uur niks gedronken:( Arme man viel meteen 180 gram af. Ik heb nog gekloft om de productie op gang te brengen, maar voelde me daar totaal niet happy bij. Toen besloot ik voor fles voeding te gaan. Ik gaf een flesje met 15cc en daar dronk hij direct uit! En tja, toen was de keuze voor mij snel gemaakt.....