Je hart breekt....

Daar waar Thijs eigenlijk voor een 24-uurs opname naar het ziekenhuis ging, wordt het nu al wat langer. De artsen weten niet wat er met hem is. Het leek eergister en gisterochtend wat beter met hem te gaan. Hij dronk netjes, wel wat te lang, maar hij dronk en spuugde niet.

Toen mijn man en ik gister om 20.00 weer bij hem waren, sliep hij als een roos. Ik heb hem verschoond en de fles gegeven, maar hij bleef slapen. Hij was met geen mogelijkheid wakker te maken. Het voelde alsof ik met een lappenpop op schoot zat inplaats van mijn pasgeboren mannetje.

Ook had hij de fles van 18.30 uitgespuugd. De verpleegkundige heeft ook nog geprobeerd om hem te laten drinken maar ook zij kreeg de laatste 20cc er niet in....

En daar zit je dan.... Ik kan je vertellen dat je hart dan breekt. Je weet en voelt dat er iets mis is, maar wat is de vraag. Hij spuugt maar hij heeft de symptonen van reflux weer helemaal niet. Zijn bloed is diverse keren onderzocht en daar kwam ook niks uit. Zijn bili-gehalte was ook goed, dus hij hoefde niet onder de lampen.

De zuster had wel in het verslag gezet dat ik er echt niet gerust op ben hoe hij het doet. Als het goed is hebben ze net (het is nu 10.15) artsenoverleg gehad en hoor ik straks al ik voor de voeding van 11.30 ga wat er is besproken. Ik ben heel benieuwd.

Ik ga mezelf van alles verwijten. Had ik maar de borst niet geprobeerd, dan was hij niet zoveel afgevallen. Ben ik wel goed genoeg als moeder? Ga zo maar door.

1 ding staat als een paal boven water, voor ons geen baby's meer! Zijn zus heeft namelijk ook zo'n vervelende opstart gehad, maar niet zo erg als Thijs... Hopelijk kan ik snel goed of beter nieuws melden.