Dit schreef ik in week 18, daar kreeg ik heel veel reacties op. Leuke en lieve reacties en vooral heel veel herkenning. Maar omdat ik nu in week 19 zit is de info weg. Ik vind dat jammer. Dus ik sla dit bericht op in deze blog.
(QUOTE uit week 18) nog even een mopper hoor, van mijn kant; ik hoopte zo op een roze wolk, maar helaas die heb ik niet. Ik heb een pijnlijk lastig lijf en ben daar de hele dag mee bezig. Daarnaast voel ik mijn kindje nauwelijks, waardoor ik onzeker wordt. Ik heb even een bleh dag. Denk ik.
Morgen mag ik een dag in bed blijven liggen. Dan zal het wel beter gaan. (einde QUOTE)
Tuurlijk gaat het goed met het kindje, gister hartje geluisterd bij de verloskundige. Volgende week de 20 weken echo. Alles gaat goed. Maar mijn lijf valt me tegen. Dat is een les voor me, ik weet het. Maar voor mij een heel lastige les. Rust neem ik voldoende. Maar dan nog heb ik allerlei rare kwaaltjes. Ik heb veel jeuk, hele pijnlijke tepels als ik het koud heb, wondjes die slecht genezen, dat zijn allemaal kwaaltjes die ik niet aan een zwangerschap kan koppelen. Daarnaast ben ik misselijk als ik niet op tijd eet, heb ik pijnlijke banden.
Het valt allemaal wel mee, maar ik moet even mopperen bij tijd en wijlen en dat lijkt wel niet te mogen als je zwanger bent. Je mag alleen maar blij zijn met je kindje.
O ja, mijn kindje noem ik Jubeltje. Want ik jubel wel bij de gedachten aan dit kindje. Het is dubbel he?
Lieve groet voor de lezers van dit blog.
reacties (0)