Vandaag de dag waarop ik mocht testen... En natuurlijk wist ik dat de kans op een positieve uitslag heel klein was. Kom op, wees realistisch.. ronde 1 met clomid50. Ik moet al blij zijn dat er een ei gesprongen is! De kans dat je direct in ronde 1 zwanger raakt is zo klein! (Deze mantra herhaal ik al een week in mn hoofd..)
Maar toch, wat voel ik dan de afgelopen twee weken? Wat gebeurt er in mijn lijf? Gisterenavond toch echt hardop gedroomd met mijn partner... het zou toch wat zijn? Dat we op de dag van ons huwelijk aan iedereen kunnen vertellen dat we zwanger zijn? Als verrassing na de openingsdans?
Vanochtend getest en negatief... Niet eens een licht streepje, niets twijfelachtigs aan. Dik, vet, hartstikke negatief. En ja hoor, janken natuurlijk! Ik wist dat de kans heel klein was, maar het is zo confronterend.
Zojuist contact gehad met de fertiliteitsverpleegkundige. Ik test negatief, maar ben niet ongesteld (ook nog geen veegbloed of lichtroze afscheiding). Zij vertelde me dat na je eisprong je progesteron gaat stijgen (misschien kom ik wel uit een ei, maar dit wist ik echt niet...) en dat dat dus inhoudt dat mijn eisprong rond 25 juni geweest moet zijn (waarschijnlijk ietsje later). Dit betekent ook dat vandaag testen wel erg vroeg is. Wanneer er geen menstruatie is mag ik aanstaande woensdag opnieuw testen. Wanneer de test woensdag negatief is en er vrijdag nog geen menstruatie is mag ik vrijdag opnieuw testen. En aanstaande vrijdag (of wanneer mijn menstruatie begint), contact opnemen.
En dus weer wachten... wachten... wachten...
reacties (0)