Radeloos door slapen

Hoi allemaal ,

Wij hebben een dochter van net 4 en een baby sinds 3 maanden.
Sinds dat de baby er is wil onze dochter savonds niet meer slapen, ze is bang zegt ze. Ene keer is ze bang, dan een knuffel etc etc. We hebben alles geprobeerd maar ze huilt iedere avond tor minimaal 23:00 waardoor ons zoontje ook niet kan slapen.
We zijn allebei op , en zij zelf ook. Ze was zindelijk en nu niet meer. Zoekt ontzettend aandacht op de negatieve manier. Iemand dit meegemaakt? Of de gouden tip? Ik weet dat het een fase is en dat het vanzelf overgaat maar op dit moment weten we even niet meer hoe dit opgelost moet worden. Heb ook de energie niet om uren lang naast haar te zitten. We proberen overdag zoveel mogelijk aandacht te geven een op een. Doen veel met haar etc. Klinkt misschien heel egoïstisch maar ik kijk echt uit na die paar uurtjes die wij savonds zonder kinderen hebben. Nu zijn we of ben jk doordeweeks de hele dag met de kinderen en savonds zit ik met haar op. Mijn verlof zit er bijna op en ze gaat na de zomer naar school maar oo dit moment wordt het er niet veel gezelliger op.

Help me out!

1586 x gelezen, 0

reacties (13)


  • Joep95

    Zucht. Had mijn verhaal kunnen zijn. Dochter van bijna 4 en baby 3 maanden. Gek word ik er van. Mijn altijd zo goed slapende meisje komt ineens met excuses. Zit boven te bonken op de muur, etc etc. En dan slaapt ze net, moet je de baby op bed gaan leggen en wordt ze weer wakker.

    Ik heb net een white noise apparaatje besteld voor haar. Denk dat dat nog weleens een deel van de onrust weg kan gaan nemen.

  • Zomer12

    Nou idd! Wij houden de baby al beneden tot zn laatste fles van 21:00. Maar ga met hartkloppingen naar boven in de hoop dat hij geen geluid maakt! Echt wat een drama. Ze sliep al jaren door nooiy problemen mee gehad! Pff

  • Joep95

    Nee herkenbaar. Nu ligt de baby bij ons nog op zolder dus dat scheelt. Ik spreek haar altijd toe: nu rustig, we gaan over de gang 🤣🤣

  • Zomer12

    Maar onze dochter is echt ontroostbaar , is dat bij jullie ook? Of is zij meer aan het klieren ? Hoe doen jullie het ?

  • Joep95

    Hier is het vooral ook het afkicken van het middagslaapje. Daar is ze net vanaf maar ze is er zo intens moe van. Dus het is vooral klieren en oververmoeidheid.

  • AshleyJessy

    Zeker niet egoïstisch! Je hebt ook je rust nodig, uit onderzoek is bewezen dat moeders hersenen overuren maken dus voel je daar niet schuldig over hoor!

  • Mayal

    Ter aanvulling: we zetten ook ontspanningsmuziek aan ; en spreken uitgebreid de dag door, waarbij we ook vragen waar ze over gaat dromen (meestal de dierentuin/zwembad oid) en proberen dat alvast een beetje levendig voor haar te maken

  • Mayal

    Klinkt helemaal niet egoïstisch hoor! Die uurtjes per dag heb ik ook echt nodig.

    Mijn dochter van ruim 3,5 heeft recentelijk ook zo'n fase gehad. Bang voor alles, 20x uit bed kruipen en pas heel laat in slaap vallen.

    Dit is hoe wij het hebben aangepakt (hopelijk heb je er iets aan), inmiddels valt ze weer om.20:00 in slaap (19:30 ligt ze er in ) ipv om 22:00.

    - stap 1: regels uitleggen (bij voorkeur s middags en s avonds haar een aantal x laten herhalen). Ze mag niet zelf uit bed, niet om ons roepen en moet proberen te slapen. Daar staat tegenover dat wij heel vaak komen kijken. Als het goed gaat, krijgt ze de volgende ochtend een beloning (in ons geval, iets wat ze héél lekker vindt maar eigenlijk nooit krijgt, een stukje chocolade)

    Stap 2: na bedritueel elke 3 minuten (ja, echt zo vaak) komen kijken. Ze mag nog 1x water en 1x naar de wc. Verder geen uitstelgedrag.

    Stap 3: als je merkt dat ze rustig blijft, het aantal minuten opvoeren (3-4-5-6-7 ect).

    Na 3 nachten had het bij ons effect :). De eerste 2 nachten dachten we, Wft zijn we aan het doen.

    Inmiddels is de beloning er weer vanaf (hebben we denk ik 10 dagen gedaan) en komen we in het begin elke 5 min.

  • Zomer12

    Dankjrwel! Wij zitten ook nog met het probleem dat ons zoontje rond 21:00 naar bed gaat na de laatste fles. Maar die maakt natuurlijk ook geluid dan en dan is ze wakker en begint het gillen. Meestal gaat ze zelf rond 19:00 en duurt het een uur voordat ze slaapt. En wordt ze rond bedtijd van de kleine alweer wakker. Maar ik zal je tips proberen!

  • Mayal

    De "slaapmuziek" die we aanzetten werkt bij ons als een soort van white noise. We laten het altijd aan staan als wij gaan douchen (badkamer naast haar kamer), zodat ze daar niet wakker van wordt. Zo iets zou je ook nog kunnen proberen?

  • Mammavandrie3

    Ik heb deze probleem ook jaar geleden gehad maar mijn dochter is 8 nu hihi en de kleine nu einde van de maand 2 .

    Ik had ook van alles geprobeerd en was het toen zo zat , dat ik het ledikantje bij me dochter op de kamer had gezet. Dat hielp super ze voelde zich een hele grote zus gelijk. Bij mij dochter was het meer jaloezie denk ik .

    Ze is natuurlijk wel wat ouder, en ik had voor zekerheid een baby camera bij het bedje want was wel beetje bang ermee hoe ze zou reageren als de kleine wakker werd .

    Wat wel een voordeel was is dat ze nu onafscheidelijk zijn en lief samen spelen ondanks de leeftijd verschil. . Ben nu aan het afbouwen zodat iedereen ze eigen kamer heeft. En dat gaat gelukkig goed tot nu toe .

  • .proberenvooreenderdewonder

    Juist de nacht is de afstand tussen jullie lang en dat was miss voorheen geen issue, maar met komst van de baby kan dit voor haar een angst zijn. Juist niet enkel overdag maar de nacht moet je er evenveel aan spenderen. Dit gaat voorbij maar het is gek als ze de aandacht en liefde overdag wel voelt en de nacht gedwongen voelt ze voelt jullie frustratie.

    Kijk of samen slaap helpt en met zindelijkheid dat komt ook wel weer goed. Het is voor allen en voor zo’n kleintje zo’n omschakeling en gedrag verandering. Je zal even je weg er in moeten vinden en kijken wat werkt mawr zoals nu het geval is is dit het niet. Zou ook kijken naar eventueel wat ze nodig heeft wat vies haar rust en dus jullie indirect ook. Maar moet zeggen dat dit alles niet gek klinkt voor waar net een broertje bij is gekomen.

    Kinderen die goed slapen, opeens drama, zindelijkheid opeens verdwenen, gedrag verandering allemaal heel normaal, neemt niet weg dat het vervelend is maar het is zo veel moeilijker voor die kleintjes dan voor ons, en zelfs wij volwassenen hebben moeite met aanpassingen en veranderingen, enkel kunnen wij ons uiten en kenbaar maken en ons eigen plan trekken