Ik kan niet meer tegen!!

ik heb hulp ingeschakeld via gggd.. pedagoog kwam ff kijken die vond het normaal.. maar ze vond ons snel boos worden. wat dom zeg.. terwijl wij echt rustig blyven tegenover ons kind.. ik denk dat ik hem naar opvang ga sturen.. is me aangeraden door hun

Ik zit hier met zelfde probleem dus leef helemaal mee. Ik kan geen tips geven want hier heeft nog niks geholpen integendeel ik was bij de kinderarts voor mijn jongste zoontje van nu 7 weken en kreeg te horen dat ik afspraak bij de kinderneuroloog moest maken voor mijn oudste zoontje nu 2 jaar en 9 maanden voor een observatie want zijn gedrag was niet normaal

Misschien lastig maar nodig is je zoon corrigeren, nu is de fase van het opvoeden asngebroken en nee dat is niet altijd makkelijk. Ik heb 2 pittige kinderen waarvan 1 zeer pittig(hoogebegaafd/hoogevoelig en strong willed) ik heb t daar soms flink mee aan de stok maar hoe jong ze ook zijn, ze mogen mooi op de trap(strafplekje) en soms negeer ik het. Il moet zeggen dat ik me er ook niet voor schaam als ze lopen te schreeuwen. Onze zoon 2 zit nu ook in die fase als hij zn zin niet krijgt. Liedjes zingen en praten helpt, dat leid af.

Is jouw man hetzelfde als jij, of als je kind? Als hij ook schreeuwt, dan dat stoppen.

Is het schreeuwen uit kwaadheid, of doet hij dat ook als hij blij is? Anders oren ff laten nakijken?

Als hij hetzelfde als jou is, dan zou ik denken aan de volgende punten:

- als hij schreeuwt: zeg jij, gewoon praten, anders kan ik je niet verstaan. Dit net zo lang herhalen tot hij het gewoon zegt (kan heeeeeel lang duren, maar werkt vaak wel)

- geef 2 keuzes, wil je binnen spelen of buiten? Kiest hij niets, prima kies jij.

- zeggen wat je doet en doen wat je zegt, dat is de beste tip die ik in het speciaal onderwijs heb gehad. Hierdoor ben je duidelijk, consequent en voorspelbaar.

- midden in een woedeaanval even weglopen en zelf iets anders (bij voorkeur echt iets vreemds zoals de muziek aan en dansen) gaan doen. Even alles resetten bij iedereen.

- rustig blijven en tot 10 tellen. Zorg dat z'n taalontwikkeling gestimuleerd wordt zodat hij goed duidelijk kan maken wat er is. Want niet kunnen zeggen wat je wil, waardoor anderen je niet begrijpen is ZEER frustrerend voor kinderen.

Succes! You can do this!! Laat je niet gek maken, iedereen heeft wel eens zo n dag! En als het langer duurt, even logeren en op adem komen voor iedereen! Zet m op!

je zegt dat hij nog niet goed kan praten. De kans zit er dik in dat hij enorm gefrustreerd is dat hij niet kan communiceren wat hij wil. Op zijn kamer zetten werkt dan niet voor zijn eigen frustratie alleen voor jullie rust.Je kan kijken of je op een andere manier met hem kan communiceren, plaatje etc. . zwemmen is natuurlijk niet leuk als je dorst hebt of je zwembroek niet lekker zit. Ik noem maar wat. Helaas is gissen lastig maar zo kan er van alles zijn natuurlijk

Als ik het zo lees, verwachten jullie veel teveel van je zoontje: hij begrijpt waarschijnlijk 10 procent van wat jullie zeggen... Met zijn gedrag wil hij misschien iets zeggen, maar hij heeft ook grenzen nodig. Op die leeftijd is 'voor straf' alleen op zijn kamer geen passende straf. Het kan zelfs verlatingsangst veroorzaken... Misschien kun je eens hulp gaan zoeken bij het opvoeden via het consultatiebureau? Misschien kunnen ze je doorverwijzen... Zoals het nu gaat is voor niemand goed.... Sterkte!

Mijn neefje had zulken problemen hij moest IQ test doen. Uitslag = adhd hij gebruikt nu medicijn. Hij is wat rustiger geworden, als hij praat stottert hij niet. Hij kan goed nadenken, goed luisteren. Misschien moeten jullie ook zo’n test laten doen. Er is heel veel soorten adhd ga googlen.

Als hij later begint met school zal het lastiger worden.

Adem in en adem uit meis. Je bent niet de enige moeder die hiermee worstelt. Vanaf de zijlijn heb ik makkelijk praten natuurlijk. Ik ben wel van mening dat je kindje (ik neem aan dat je je dreumes van anderhalf jaar bedoelt) niet zonder reden schreeuwt. Uitleggen waarom je boos bent werkt niet bij een kindje dat op dat moment niet voor rede vatbaar is en zelf boos worden al helemaal niet (maar dat weet je ook wel). Dat zal je moeten bewaren tot een ander moment, als hij weer rustig is. Geef hem vooral positieve aandacht. Vertoont hij dit gedrag sinds de geboorte van zijn broertje? Probeer hem ook één op één aandacht te geven of dat je partner eens met hem alleen op stap gaat. Een bezoekje aan de kinderboerderij of zoiets. Professionele hulp zoeken kan en mag altijd. Wellicht kan het consultatiebureau jullie daarin verder helpen. Met hun (goedbedoelde) adviezen kom je momenteel niet verder. Sterke meis.

Leg uit aan hem waarom je dit gedrag niet wilt(kort en bondig)

Reageer alleen als hij rustig praat en negeer hem als hij schreeuwd. Negatieve aandacht is voor een kind ook aandacht.

Beloon hem als hij zich wel gedraagt.

Zeg dan bv Hier wordt mama heel blij van!.

Praat met hem op ooghoogte en kijk hem aan .

Wees consequent.

Noem voorbeelden wat hij ook kan doen in plaats van schreeuwd.

Zeg bv mama hoor je ook wel als je zachtjes praat.

Praat zelf altijd rustig tegen hem en ga niet terug schreeuwen,want zo kom je in een vicieuze cirkel terecht.

En je laat zelf het verkeerde gedrag zien.

Hopelijk hebben jullie hier wat aan.

Succes!!

Ik weet niet of jullie er voor open staan?!?! Maar zijn jullie einde raad en eigelijk de medische wereld ook. Probeer eens een luisterkind mederwerker. Zoek maar eens op google op. Wij hebben het bij onZe zoon ook gedaan. Hij praate heel laat enz. Toe wij er achter kwamen waarom hij dat deed, zijn wij hem anders gaan benaderen en het werkte😉 het is echt het proberen waard!!!