Hoera, we mogen terug naar de verloskundige!
Vanmorgen hadden we de tweede controle-echo in het academisch ziekenhuis om te dubbelchecken of de bloedtoevoer tussen ons gezonde kindje en de acardiacus is gestopt. En ook deze keer was er geen bloedtoevoer meer zichtbaar. Het tweede kindje lag stil en was niet meer gegroeid. Maar onze gezonde kruimel was flink gegroeid en lag zich prima te vermaken daarbinnen. Er werd weer lekker gestrekt en gedraaid, vruchtwater gehapt en met de handjes gefriemeld. Het lijkt erop dat dit kleintje òf graag duimt, of alvast oefent om een blaasinstrument te spelen, want de handjes liggen steeds bij het mondje. Nu maar hopen dat we straks geen Alpenmidwinterhoorn voor hem/haar hoeven aan te schaffen... want dat past niet in de woonkamer😂
De acardiacus gaat straks platgedrukt worden in de vliezen door het groeiende gezonde kindje en waarschijnlijk vinden we daar niets meer van terug.
We waren erg opgelucht dat het er zo goed uitzag en we mogen nu voortaan weer gewoon op controle bij de verloskundige. Dat is fijn, want daar kan ik lopend naartoe en het is een fijne praktijk die ook de bevallingen van mijn eerste twee kinderen heeft begeleid. We kunnen nu weer met vertrouwen de verdere zwangerschap in.
Binnenkort gaan we een pretecho laten maken zodat we een filmpje kunnen maken van beide kindjes. Hoewel er natuurlijk een grote kans is dat ons kindje niets heeft gemerkt van de verdwenen tweeling, vinden we het toch belangrijk dat er iets van wordt vastgelegd. Het tweede kindje krijgt na de bevalling ook een naam van ons en zal geregistreerd worden als doodgeboren. Want zelfs al is het faliekant mislukt, het heeft toch tot en met de twaalfde week hard zijn/haar best gedaan om er te zijn. En het was ook welkom geweest als het wel was gelukt. Maar nu tellen we onze zegeningen met één kindje op komst.
reacties (8)