Verlof en verloving

He he eindelijk is het zover. Vanochtend ging er bij mij geen wekker. Ik mocht heerlijk blijven liggen. Niet dat ik dat echt heel uitgebreid gedaan heb. Ik kreeg al snel de kriebels. De afgelopen weken stel je toch best veel uit onder het motto van dat komt wel als ik verlof heb, dus ik heb de komende weken genoeg te doen.

Eerst heb ik vrijdag eens de keuken uitgemest. We wonen niet echt heel groot dus het wordt al snel heel rommelig en volgestauwd als je niet oplet. Van veel dingen wist ik trouwens niet eens meer dat ik het had... Zo kwam ik erachter dat ik in de loop van de tijd bijvoorbeeld wel vijf pakken paneermeel, vier potten bruine bonen en ik weet niet hoeveel blikjes tomatenpuree in huis heb verzameld. Je zult het maar nodig hebben, haha. Dat hoef ik voorlopig niet op mijn boodschappenlijstje te zetten...

Vandaag ben ik begonnen met een ikea kast in elkaar te zetten. Het pakket stond al twee maand te wachten op een fanatieke klusser... Gelukkig heb ik nog steeds geen lichamelijke klachten of belemmeringen door het zwanger zijn dus ik heb al flink lopen zwaaien met hamer en schroevendraaier. Ik vind het ook altijd erg leuk om resultaat te zien en ben dan heel trots als die kast in elkaar zit. Stiekem denk ik ook altijd dat ik er beter in ben dan mijn vriend... ;) Maar dat zel in de praktijk wel tegenvallen, haha

Toen BB zo traag was had ik geen geduld om verhalen te schrijven, maar ondertussen zijn er ook nog wel wat andere dingen gebeurd. Het meest belangrijke om te melden is denk ik wel dat mijn vriend en ik geregistreerd partnerschap wilden regelen. We zijn naar het gemeentehuis gegaan voor ondertrouw. We werden aangesproken als de bruid en bruidegom en voor de echt voltrekking is een trouwzaal verplicht. De een na de andere verassing dus, want ik had me er niet op ingesteld dat de procedure zo op trouwen zou lijken. We willen op een ander moment nog trouwen en er meer symbolische waarde aan toekennen, maar voor nu gold eigenlijk dat we het voor de kleine en elkaar gewoon goed geregeld willen hebben. Best apart dus dat ik nu soort van verloofd ben... haha. Moet bij mijn vriend nog maar eens gaan peilen of er nog een ring valt te verwachten... ;)

Verder ben ik in mijn omgeving één van de weinge zwangere dames die zich wél heeft laten inenten tegen de mexicaanse griep. Ik vind het wel belangrijk dat die kleine straks ook enigzins bescherming heeft in de eerste fase en ik weet hoe vatbaar ik zelf altijd ben voor griep. Uiteindelijk blijft het toch kiezen tussen twee kwaden, maar tot nu toe heb ik er nog geen moment spijt van gehad.

Na deze week is er echt geen werkdruk meer, want dan heb ik alle belangrijke zaken voor de studie ook afgerond. Ik verheug me op al die truttige koffiemomentjes en shopdagen. Ik heb bijvoorbeeld komende woensdagavond bij een vriendin thuis een oriflame party met nog meer zwangeren. Heerlijk om me nu eindelijk eens aan dat soort getuttel over te kunnen geven. ;)

Liefs Muzz