De week is doormidden

Hou je vast voor een klaagzang eerste klas...

Blerg....

Zucht!

Bah!

Ik ben echt zooo futloos al de hele week. Ik heb echt nergens zin in, kan geen keuzes maken en kwakkel wat met verkoudheid en keelpijn. Vandaag kreeg ik tot overmaat van ramp ook nog eens een koortsblaar. En dat terwijl ik net een kuur hiervoor heb gedaan! JEMIG zeg! Houdt het dan nooit op? Dat ik met een enorme blaar aan mijn lip rondloop en iedereen vraagt: 'Wat heb jij daar?' Ik voel me dan echt lelijk en ongemakkelijk. Plús die donkere wallen die zich schaamteloos elke ochtend dieper onder mijn ogen nestelen en zich zo thuis voelen daar dat ik het idee heb dat ze nooit meer weg zullen gaan! AKELIG gewoon!

Deze week kregen we op de afdeling een nieuwe leidinggevende en ik vind haar stom! (Waar dat op is gebaseerd mag joost weten, maar ik heb zo'n gevoel van géén-klik). De werkweek duurt ook zoo lang! Ik heb steeds meer behoefte aan vrijheid en eigen tijd. Gewoon 3 of 4 dagen werken in plaats van 5 lijkt me de perfecte weekbalans! ZUCHT

Ik wil het goede voorbeeld geven aan mensen en niet mee lopen roddelen over anderen, zoals mijn collega’s zo goed kunnen en ik mij soms in mee laat trekken. WAAROM?

Ook is de werkdruk nu heel hoog, omdat een collega mij zou ondersteunen bij mijn werk voor 2 dagen in de week en zij wordt door onze geweldige directeur aan het werk gehouden met andere dingen. Met als gevolg dat ik nu achter de feiten aan loop. Ik heb allerlei deadlines en voel de hete adem van collega's die op stukken zitten te wachten in mijn nek. Ze moesten eens weten dat ik nu stiekem mijn onvrede van me af zit te schrijven in plaats van aan hun stukken te werken! En ik zou mezelf niet zijn als ik me daar nu niet schuldig over zou voelen... OEPS

Ik heb geen conditie meer. Ik heb mijn hele leven gesport, maar door de studie-en-werk drukte ben ik er al een tijdje niet meer aan toegekomen en dat merk ik gewoon aan mijn rottige humeur dat zich de laatste tijd meer en meer de kop opsteekt. (en aan de kilo's die er heel makkelijk aan lijken te vliegen). Ook kan ik me er dan over opwinden en baal ik van mezelf wanneer ik me voorneem om bijvoorbeeld 'dit weekend dan toch echt een keer de hardloopschoenen aan te trekken'! en ik dat uiteindelijk niet doe, omdat ik me dan te lui voel als ik een dagje vrij heb. En dan presteer ik het ook nog om in plaats van sporten dan maar flink te bunkeren (eten) de hele dag door... BAH

Ik baal van het contact met mijn ouders. Die meten met twee maten en voelen zich meer betrokken bij mijn zus (die al een kleine heeft) en dus 'moeten opa en oma elk vrij moment bij hun kleindochter op bezoek'. En moet het contact met hen steeds van mijn kant komen! STOM STOM STOM!

Mijn ogen worden van al dat beeldschermwerken steeds slechter. Moet nu eigenlijk de hele dag een bril op in plaats van alleen maar voor autorijden en tv-kijken. AAHRGH

Ik baal van het shitweer: zon en lentegeuren is wat ik wil! En ik wil een auto waar ik dan net als mijn collega’s heel decadent mee naar mijn werk kan, terwijl ik maar 15 minuten op de fiets hoef. JAAAA

Ik baal nog het hardst dat ik deze gedachten allemaal in mijn hoofd heb, want ik voel me er zo stom bij dat ik klaag en er zijn mensen met veel heftigere 'shit'. Ben een ‘verwende bek’! Mijn gezeur is echt te zielig!

Zo! Ik heb mijn haarbal(-len) er uit gegooid.

Voelt nu al stukken beter. Whahaha :)

Liefs Muzz